ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2011: ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2011:
ΜΕ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ

20 χρόνια υποδούλωσης ακόμα στους ντόπιους και διεθνείς τοκογλύφους!!


Ξ Ε Σ Η Κ Ω Θ Ε Ι Τ Ε!!!!!

ΙΟΥΝΙΟΣ 2013:

ΤΡΟΪΚΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ :
Πραξηκοπηματικό κλείσιμο της δημόσιας τηλεόρασης και ραδιοφώνου!
Ηρθε η ώρα να τους σταματήσουμε.

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ!!!!


ΙΟΥΛΙΟΣ 2014:

Γενοκτονία εις βάρος των Παλαιστινίων απο το Ισραήλ!
Να συσταθεί 2η Νυρεμβέργη!


16 Φεβρουαρίου 2015:

ΟΧΙ στην δικτατορία της Ευρωζώνης!
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!




Πέμπτη 31 Μαΐου 2012


Η απάτη του ευρώ, το ανύπαρκτο χρέος και η κατάλυση του συντάγματος
Ο λαός έχει ξεσηκωθεί. Διαμαρτύρεται, φωνάζει, ζητά να μη του πιουν το αίμα και απλά να κάνει τις απαραίτητες θυσίες, στα όρια του ανεκτού, για να αποπληρώσει τα χρέη του.
Τα χρέη τα οποία δημιούργησε ¨τρώγοντας¨ τα λεφτά των εργατικών και συνετών ευρωπαίων εταίρων του, οι οποίοι ξαφνικά διαπίστωσαν ότι η Ελλάδα έχει χρέος που δεν ξεπληρώνεται και πρέπει να … χάσει την εθνική της κυριαρχία με το ξεπούλημα ολόκληρης της ελληνικής επικράτειας στους … ξένους.

Αυτό όμως που δεν γνωρίζει ο μέσος ξεσηκωμένος έλληνας, ο μέσος εξεγερμένος ευρωπαίος των νοτίων κυρίως χωρών της ευρωπαϊκής ένωσης και ο μέσος δυτικό – βόρειο ευρωπαίος, που βρήκε την ευκαιρία να εμπαίξει τον έλληνα και τους πολίτες από τις λεγόμενες
P
ΙIGS χώρες (με υψηλό δημοσιονομικό χρέος) είναι ότι:

1. Το Ευρώ ως νόμισμα δεν είναι αξιόγραφο (δηλ. αποδεικτικό αξίας) αλλά χρεόγραφο (δηλ. αποδεικτικό χρέους) !!!
Το Ευρώ στην έκδοσή του από την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα (
http://en.wikipedia.org/wiki/European_Central_Bank) δεν αντικατοπτρίζει απολύτως τίποτε. Η έκδοση του Ευρώ στηρίζεται σε ένα οικονομικό κατασκεύασμα που λέγεται fiat money (http://en.wikipedia.org/wiki/Fiat_money), δηλαδή νόμισμα το οποίο έχει αξία μόνον και μόνον επειδή η κυβέρνηση (ή εν προκειμένω η ευρωπαϊκή ένωση) το όρισε ως νόμιμο μέσον συναλλαγών, κατά παράβαση των κανόνων της αγοράς των συναλλαγών, δεδομένου ότι η πολιτική εξουσία, εκ του ρόλου της δεν μπορεί να επιβάλλει εμπορικά ειωθότα και πρακτικές, αλλά μόνο να ρυθμίσει ήδη υφιστάμενα. ...

2. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένα νόμισμα των 50 Ευρώ δεν αντικατοπτρίζει ισόποση αξία αλλά ισόποσο χρέος (!!!) προς τον εκδότη, εν προκειμένω την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα.

3. Ο μηχανισμός αυτός, που μοιάζει με αυτόν της έκδοσης του αμερικάνικου δολαρίου αλλά έχει κάποιες διαφορές, λειτουργεί με έναν εξαιρετικά απλό τρόπο, δηλ. κάθε χώρα – μέλος της Ε.Ε. αντί να εκδίδει το νόμισμά της κυριαρχικά, έστω στα πλαίσια της Ε.Ε., αναγκάζεται να δανείζεται το χρήμα (τα Ευρώ) από την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα, είτε με τη μορφή των βραχυπρόθεσμων ρέπος, είτε με κρατικά ομόλογα, είτε με απευθείας δανεισμό τραπεζών.
Η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα χορηγεί τα ποσά με τόκο (!!!), ο οποίος αυτή τη στιγμή είναι το ελάχιστο 1,25 %, δηλ. εάν δανείσει 100 Ευρώ σε μια τράπεζα, ή εάν αγοράσει βραχυπρόθεσμα ρέπος ή ομόλογα για 100 Ευρώ θα εισπράξει τουλάχιστον 101,25 Ευρώ !!!
Αυτό σημαίνει ότι κανένα εθνικά κυρίαρχο κράτος εντός της Ε.Ε., που χρησιμοποιεί το Ευρώ, να μην έχει δικό του νόμισμα, που να μη το χρωστά σε κανένα – ούτε ένα λεπτό του Ευρώ !!! Και φυσικά ποτέ κανένας ευρωπαίος (Γάλλος, Γερμανός κλπ) δεν έχει στερηθεί το αντίστοιχο ποσό, που εξέδωσε με αυτό τον τρόπο η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα, αφού ποτέ δεν το στέρησε από ¨την αγοραστική του δύναμη¨ , δηλ. από τα Ευρώ που έχουν διατεθεί στη χώρα του (Γαλλία, Γερμανία κλπ).

4. Η πρακτική του
fiat money, μέσω δανεισμού, ισοδυναμεί με υποδούλωση και απώλεια κυριαρχίας, από τη στιγμή της έκδοσης του νομίσματος αυτού καθ’ εαυτού (βλ. και σχετ. άρθρο http://stin-press-a.blogspot.com/2011/04/blog-post_14.html), αφού είναι δεδομένο ότι, από τη στιγμή που το κεφάλαιο του δανείσματος προέρχεται από τον ένα και μοναδικό εκδότη του νομίσματος, δηλ. την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα, τότε είναι αδύνατο να αποδοθεί ο τόκος, όσο μικρός και εάν είναι αυτός, αφού το ποσό του τόκου πολύ απλά δεν υφίσταται.
Φαντασθείτε ένα πολύ απλό παράδειγμα, όπου μαζεύεται μια παρέα για να παίξει μπίλιες (τις θυμάστε τις μπίλιες;) και μόνον ο ένας, αποκλειστικά, παρέχει π.χ. 100 μπίλιες για το παιχνίδι, με τη συμφωνία ότι στο τέλος του παιχνιδιού η παρέα θα πρέπει να του αποδώσει 101 μπίλιες! Στο τέλος του παιχνιδιού θα λείπει μια μπίλια. Όσο προσεκτικά και εάν έπαιξε η παρέα θα χρωστάει πάντα τουλάχιστο μια μπίλια, εκτός από τις 100 που επέστρεψε και πρέπει να ξαναδανεισθεί εάν θέλει να συνεχίσει να παίζει. Φυσικά οι απρόσεκτες παρέες που ενδεχομένως να έχασαν μπίλιες ή να τις ¨οικειοποιήθηκαν¨ (κοινώς έκλεψαν) απλά χρωστούν περισσότερες. Και αυτός που παρείχε τις μπίλιες θα απειλεί ότι δεν θα ξαναδώσει εάν δεν του αποδοθεί η επιπλέον μπίλια, την οποία βέβαια δέχεται και σε είδος π.χ. νησιά, ΔΕΚΟ, πετρέλαια, χρυσό κλπ. Μήπως σας θυμίζει κάτι από αυτά που κυκλοφορούν στο δίκτυο για τα χρέη των κρατών σε σχέση με το ακαθάριστο εθνικό προϊόν (ΑΕΠ) τους; Η Γερμανία αυτή τη στιγμή, η 3η μεγαλύτερη εξαγωγική δύναμη στον κόσμο έχει χρέος 74,4% του ΑΕΠ της και η Ελλάδα 123,9%. Μια ματιά στην ιστοσελίδα
"Το παγκόσμιο ρολόι του χρέους" είναι τελείως αποκαλυπτική: οι χώρες με το μεγαλύτερο χρέος είναι αυτές οι οποίες χρησιμοποιούν fiat money, όπως το Ευρώ και το δολάριο (!!!), ενώ χώρες όπως η Λιβύη και το Ιράν έχουν χρέος 3,7% και 16,7% αντίστοιχα. Τυχαίο άραγε;

5. Η έκδοση νομίσματος συνιστά πράξη εθνικής κυριαρχίας και, ως τέτοια, δεν μπορεί να ανατίθεται σε όργανα ακόμη και θεσμικά, τα οποία όμως λειτουργούν υπό καθεστώς εμπορικής εταιρίας, όπως η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα. Όποιος έχει την παραμικρή αμφιβολία για αυτό ας αναρωτηθεί το εξής:
εάν η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα δεν λειτουργούσε ως εμπορική εταιρία (άσχετα εάν δεν είναι επισήμως τέτοια) τότε για ποίο λόγο τα Ευρώ, δηλ. το μέσον συναλλαγής, τα δανείζει στους εθνικά κυρίαρχους λαούς της Ευρώπης και μάλιστα με τόκο; Και γιατί στο άρθρο 9 της Σύμβαση του Άμστερνταμ ρητά προβλέφθηκε ότι η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα εξαιρείται από κάθε μορφής φορολογίας του κεφαλαίου και των κερδών της;
Πρόβλεψη για μη φορολογία στο όργανο της πολιτικής εξουσίας που εκδίδει το νόμισμα; Είναι ποτέ δυνατόν; Φαντάζεσθε να υπήρχε ανάγκη για διάταξη νόμου που να εξαιρούσε από τη φορολογία τα Υπουργεία, δηλ. το κράτος να μη φορολογεί το κράτος; Άρα, δεν πρόκειται για δημόσιο όργανο, έστω στα πλαίσια της Ε.Ε. αλλά για θεσμοθετημένο μεν, πλην όμως σαφώς ιδιωτικής φύσεως όργανο, εξ’ ου και η ρητή νομοθετική πρόβλεψη για τη φορολογική εξαίρεση.

6. Προ της δημιουργίας του Ευρώ το βασικότερο εργαλείο διακρατικού δανεισμού ήταν το δολάριο, το οποίο από τον Αύγουστο του 1971, που ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Νίξον, με μονομερή δήλωση, απεξάρτησε το δολάριο από τα αποθέματα χρυσού, τα οποία ήδη είχαν φθάσει να καλύπτουν μόλις το 22% των δολαρίων που είχαν τεθεί σε κυκλοφορία, να μετατραπεί το δολάριο σε
fiat money, δηλ. νόμισμα άνευ αντικρίσματος. Όσα δάνεια χορηγήθηκαν υπό αυτό το καθεστώς πάσχουν από την εξής ανήκουστη παραφροσύνη: ότι δηλ. στην αγορά των συναλλαγών μπορεί ένα κομμάτι χαρτί ευτελούς αξίας, το οποίο γράφει επάνω ¨100 δολάρια¨, δημιουργημένο από το τίποτα, να αγοράσει πραγματικά κάτι το οποίο ισοδυναμεί στη αγορά με 100 δολάρια, ή στην περίπτωση δανεισμού, 100 δολάρια άνευ αντικρίσματος, δημιουργημένα από το τίποτα, να δημιουργούν υποχρέωση αποπληρωμής για ισόποση αξία, πλέον τόκου (ο οποίος φυσικά δεν υπάρχει) και στην περίπτωση της μη αποπληρωμής ο πιστωτής να διεκδικεί εθνική κυριαρχία (!!!) με μνημόνιο και ρητό όρο στη σύμβαση δανείου, για να σου ξαναδανείσει, για ένα ακόμη χρόνο, δολάρια δημιουργημένα από το τίποτε !!! Το ίδιο ακριβώς φυσικά ισχύει και για το Ευρώ, ως νόμισμα άνευ αντικρίσματος…

7. Λόγω της πρόδηλης σχέσης ανάμεσα στην έκδοση / διάθεση του νομίσματος και της καθημερινότητας των πολιτών, της ελευθερίας τους, των εν δυνάμει ζητημάτων εθνικής κυριαρχίας, όπως η υπογραφή σύμβασης δανεισμού, με την οποία ρητά παραιτείται ένα κράτος της εθνικής του κυριαρχίας (καλήν ώρα σαν αυτή που υπέγραψε κάποιος υπουργός οικονομικών πρόσφατα), είναι προφανές ότι τα ανωτέρω ζητήματα δεν μπορεί να γίνουν αντικείμενο επεξεργασίας και απόφασης από ένα πρόσωπο, όπως ο πρωθυπουργός, ο υπουργός οικονομικών κλπ.

Το άρθρο 1 του Ελληνικού Συντάγματος ρητά αναφέρει ότι :
1. Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα».

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι την κυριαρχία των αποφάσεων την έχει το εκλογικό σώμα («…λαϊκή κυριαρχία …», ούτε καν η Βουλή) και όχι το εκτελεστικό, δηλ. η κυβέρνηση, ακόμη και εάν έχει πρόσφατη νομιμοποίηση.

Για αυτό και στο άρθρο 44 του Συντάγματος προβλέπεται η διενέργεια δημοψηφίσματος για κρίσιμα εθνικά θέματα, αλλά και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα. Και στις δύο περιπτώσεις προϋποτίθεται σχετική πρωτοβουλία συγκεκριμένου αριθμού βουλευτών, γεγονός που το Σύνταγμα θεωρεί σίγουρο ότι θα υπάρξει σε μια από τις παραπάνω περιπτώσεις (δηλ. κρίσιμα εθνικά θέματα, σοβαρό κοινωνικό ζήτημα), θεωρώντας ως δεδομένο ότι οι βουλευτές, οι οποίοι εκπροσωπούν τον κυρίαρχο λαό στη ¨Βουλή¨, μεταφέροντας τις δικές του απόψεις εκεί και όχι τις απόψεις του εαυτού τους, ως μια ανεξάρτητη εξουσία του πολιτεύματος και δη του νομοθετικού, δεν σχετίζεται ούτε εξαρτάται καθοιονδήποτε τρόπο από το εκτελεστικό και την κυβέρνηση…

Αλήθεια η υποθήκευση της χώρας, η εκτόξευση της ανεργίας, η μείωση μισθών και συντάξεων, το ξεπούλημα των αποθεμάτων χρυσού και του εθνικά κυρίαρχου κράτους δηλ. της ελληνικής επικράτειας για αποπληρωμή οφειλών που δημιουργήθηκαν από χρήμα άνευ αντικρίσματος, η μετάβαση από τη δραχμή (νόμισμα με αντίκρισμα σε χρυσό, άρα αξιόγραφο) στο Ευρώ (νόμισμα άνευ αντικρίσματος, άρα χρεόγραφο), η έκδοση του νομίσματος (όποιο και εάν είναι αυτό) από ιδιώτη, ο οποίος απλά το δανείζει με τόκο και όχι από το κυρίαρχο κράτος ως πράξη εθνικής κυριαρχίας, δεν συνιστούν κρίσιμα εθνικά θέματα και σοβαρά κοινωνικά ζητήματα;
Ή μήπως οι βουλευτές είναι άνθρωποι μειωμένης αντίληψης, εκτός τόπου και χρόνου, χρήζοντες δικαστικής συμπαράστασης και δεν αναλαμβάνουν τη σχετική πρωτοβουλία;
Ή μήπως έχει καταλυθεί το πολίτευμα και υφίσταται σύγχυση των δύο διακριτών εξουσιών, δηλ. του νομοθετικού και του εκτελεστικού σε βαθμό που να μη μπορούμε να συζητήσουμε πλέον για Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, αλλά για κάποιου είδους ολοκληρωτικού καθεστώτος, με το εκτελεστικό στο ρόλο του απόλυτου δικτάτορα;

8.
Η Ελλάδα έχει πτωχεύσει επίσημα 4 φορές μέχρι σήμερα
: 1827, 1843, 1893, 1932 . Σε κάθε πτώχευση, που πρακτικά σημαίνει μονομερής διαγραφή χρεών λόγω αδυναμίας αποπληρωμής, εξυπακούεται ότι τα οφειλόμενα ποσά δεν οφείλονται πλέον και η χώρα οφείλει μόνο για τα νέα δάνεια που θα συνάψει μετά την πτώχευση. Στην περίπτωση της Ελλάδος όμως, κατά κάποιο παράδοξο τρόπο, τα περισσότερα χρέη αναγνωρίσθηκαν εκ νέου τη δεκαετία του 1960 (με ποια νομιμοποίηση άραγε και από ποίον;), με αποτέλεσμα την αποπληρωμή των παλαιότερων εξ αυτών μέχρι και τη δεκαετία του ’90!

9. Ο ομότιμος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου κος Γ. Κασιμάτης πρόσφατα σε σχετική ομιλία του, αναφέρθηκε στο άρθρο 120 του Συντάγματος. Για όσους δεν γνωρίζουν το άρθρο 120 στην παρ.4 αναγράφει «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία», η δε έννοια της βίας δεν αφορά μόνον τη σωματική και φυσική βία, αλλά και την ψυχολογική, όπως π.χ. ψυχολογική βία του τύπου «Πώς θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις εάν δεν συμφωνήσουμε με το Μνημόνιο; (με το οποίο ξεπουλάμε όλη την Ελληνική Επικράτεια)».
Βέβαια αυτό που δεν αναφέρεται είναι, ότι με ρητό όρο της δανειακής σύμβασης οι δανειστές μας μπορούν να καταγγείλουν τη σύμβαση εάν δεν πληρωθεί το ¨Σχετικό χρέος¨ της χώρας (άρθρο 8 παρ.1 (ζ) ), ήτοι οι υφιστάμενες υποχρεώσεις της Ελλάδας σε Ευρώ ή σε οποιοδήποτε άλλο νόμισμα. Δεδομένου όμως ότι τα ποσά του δανείου είναι μικρότερα του υποτιθέμενου χρέους αυτό συνεπάγεται ένα και μόνο πράγμα: ότι τα ποσά που δανεισθήκαμε δεν πάνε σε μισθούς, συντάξεις κλπ, αλλά σε αποπληρωμή προηγούμενων οφειλών !!! Άρα εκτός από ψυχολογική βία έχουμε ταυτόχρονα και εξαπάτηση από τον πολιτικό κόσμο !!!

Συνεπώς κατά το Σύνταγμά μας έχουμε δικαίωμα και υποχρέωση να αντισταθούμε, με κάθε μέσον, κατά οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει ή το έχει ήδη καταλύσει.. Η αντίσταση κατά της βίαιης κατάλυσης του Συντάγματος ουσιαστικά σημαίνει την φυσικώ τω τρόπω εκδίωξη των όσων κατέλυσαν το Σύνταγμα, με απλά λόγια την εκδίωξη ¨κλοτσηδόν¨ από το Μαξίμου των βιαστών του Συντάγματος. Και αυτό αφορά όλους, μηδέ του γράφοντος εξαιρουμένου.


Δ. Κ. ΜΟΣΧΟΣ, Δικηγόρος Θεσσαλονίκης

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ.

JUNGLE-Report: Κυβερνώντας από τα παρασκήνια. Η δολοφονία ενός ενοχλητικού κοινοτάρχη.

"Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια,
αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ρθει"
Πάμπλο Νερούντα



To απόγεμα της Μεγάλης Δευτέρας του 1986 έξω από το χωριό Πόμπια, στα νότια του νομού Ηρακλείου, το αυτοκίνητο που κινείται αργά στον άδειο και επικίνδυνο επαρχιακό δρόμο αναγκάζεται να σταματήσει όταν σε μία στροφή κάποιοι έχουν πετάξει κλαδιά και πέτρες που κλείνουν τον δρόμο.
Ο οδηγός γνωρίζει καλά την περιοχή, είναι ο πρόεδρος της κοινότητας Πηγαδάκια.
Ανυποψίαστος βγαίνει από το αυτοκίνητο για να δει τι συμβαίνει, όταν δέχεται τον πρώτο πυροβολισμό.
Τραυματισμένος προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από το αυτοκίνητο, αλλά ο δολοφόνος πλησιάζει και τον εκτελεί μπροστά στα έντρομα μάτια της οικογένειάς του.

Η δολοφονία του κοινοτάρχη Γιάννη Κουτσάκη, άγνωστη δυστυχώς στους περισσότερους, έβαλε τίτλους τέλους σε μια μακροχρόνια αντιπαράθεση, και είναι χαρακτηριστική για το πως λειτουργεί το παρακράτος στην χώρα μας.
Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.

Το μοναστήρι της Οδηγήτριας κατέχει μεγάλες εκτάσεις, τις οποίες νοικιάζει ή παραχωρεί σε βοσκούς της περιοχής.
Το 1961 ο Νίκος Βαρδινογιάννης, αξιωματικός τότε του πολεμικού ναυτικού, βρίσκεται ξαφνικά ιδιοκτήτης 4.400στρεμμάτων στην συγκεκριμένη περιοχή, μόνο που δεν τα αγοράζει από τον νόμιμο ιδιοκτήτη (την μονή δηλαδή) αλλά από τους βοσκούς ενοικιαστές για ένα κομμάτι ψωμί.
Παρά τις διαμαρτυρίες που έφτασαν τότε μέχρι και το κοινοβούλιο, το σκάνδαλο κουκουλώνεται μια που η οικογένεια διαθέτει ισχυρή πολιτική κάλυψη.

Η κομπίνα ολοκληρώνεται με την μυστηριώδη...«εξαφάνιση» των τίτλων ιδιοκτησίας που είχε στην κατοχή της η μονή, έτσι ώστε να μην μπορεί να στοιχειοθετηθεί η απάτη σε βάρος του δημοσίου.

Λίγο αργότερα, η οικογένεια Βαρδινογιάννη δημιουργεί την εταιρία ΣΕΚΑ και αγοράζει με αποικιοκρατικές διαδικασίες από το Ελληνικό δημόσιο το νησάκι "Άγιος Παύλος" στην είσοδο του όρμου των Καλών Λιμένων, έναντι 78.000 δραχμών.

Στην συνέχεια, με υποθήκη το νησί που αγόρασαν, παίρνουν δάνειο 36 εκατομμυρίων δρχ. (!) από Αμερικανική τράπεζα, και σε συνεργασία με την Mobil δημιουργούν στην περιοχή εγκαταστάσεις υγρών καυσίμων και ανεφοδιασμού πλοίων (βλέπε αμερικανικός 6ος στόλος).

Μοναδικό αγκάθι στα μεγαλεπήβολα σχέδια της οικογένειας ήταν ο μικρός οικισμός των Καλών Λιμένων και οι λιγοστοί ψαράδες κάτοικοί του.

Οι κάτοικοι του οικισμού βρέθηκαν ξαφνικά περικυκλωμένοι από τις εγκαταστάσεις της εταιρίας.
Πολλοί εγκαταλείπουν την περιοχή και μεταναστεύουν, ενώ οι εναπομείναντες έχουν να αντιμετωπίσουν έναν συνεχή και ψυχοφθόρο πόλεμο νεύρων από την εταιρία και τους τραμπούκους της.
Βροχή οι ξυλοδαρμοί και οι μηνύσεις για ανύπαρκτες πολεοδομικές παρατυπίες ακόμα και όταν κάποιος προσπαθούσε να επιδιορθώσει την τουαλέτα του, ενώ την ίδια στιγμή η εταιρία έχτισε παράνομα διάφορα κτίρια, ένα ξενοδοχείο, και μια βίλλα για την οικογένεια Βαρδινογιάννη.


Η εκλογή του Γιάννη Κουτσάκη το 1978 δίνει ελπίδα στους κατοίκους.
Το πρώτο του μέλημα είναι να ανοίξει επιτέλους ο δρόμος από τα Πηγαδάκια στους Καλούς Λιμένες.
Ο δρόμος είχε χαραχθεί το 1962, οι απαλλοτριώσεις είχαν τελειώσει το 1966, αλλά η εταιρία παρόλο που είχε πληρωθεί, δεν άφηνε τα συνεργεία της νομαρχίας να προχωρήσουν.

Το 1981 μετά την νίκη του ΠΑΣΟΚ ο Κουτσάκης πιστεύει πως θα μπορέσει επιτέλους να ξεπεράσει τα εμπόδια και την τρομοκρατία της ΣΕΚΑ, τελειώνει τον δρόμο και ξεκινά να φτιάχνει δίκτυο ηλεκτρισμού και ύδρευσης στην περιοχή, δίνοντας καθημερινά μάχη με τους μπράβους της ΣΕΚΑ που τα βράδια καταστρέφουν ότι φτιάχνουν τα κρατικά συνεργεία την ημέρα.
Τα έργα του κοινοτάρχη έχουν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα κύμα επιστροφής των εκδιωγμένων κατοίκων, σε μια προσπάθεια να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους.
Η ΣΕΚΑ τους κάνει την ζωή δύσκολη, με ένα καταιγισμό μηνύσεων προσπαθώντας έτσι να κατεδαφίσει τα σπίτια των κατοίκων ως αυθαίρετα!

Οι Βαρδινογιάννηδες ασκούν αφόρητη πίεση στον νομάρχη να γκρεμίσει τα σπίτια των ανθρώπων, όμως όλα πέφτουν πάνω στην άρνηση του κοινοτάρχη ο οποίος απαντά ότι πρώτα θα γκρεμιστούν τα αυθαίρετα της εταιρίας, οι βίλες των Βαρδινογιάννηδων κλπ.
Τον χειμώνα του 1985 γίνεται απόπειρα δολοφονίας του κοινοτάρχη όταν ένα άγνωστο αυτοκίνητο προσπαθεί να ρίξει το αυτοκίνητο του Κουτσάκη σε γκρεμό, ενώ σε μια συνάντηση του με τους εκπροσώπους της εταιρίας, οι μπράβοι ξυλοκοπούν τον ανυπόταχτο κοινοτάρχη.
Ο Κουτσάκης σχεδιάζει να επισκεφτεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη σε μια προσπάθεια να εντοπίσει τα εξαφανισμένα συμβόλαια της μονής Οδηγήτριας και να ξεσκεπάσει την απάτη των Βαρδινογιάννηδων, μόνο που τον πρόλαβαν οι πληρωμένοι δολοφόνοι.
Ενδιαφέρον έχει και ο διάλογος μεταξύ Βαρδή Βαρδινογιάννη και Δημήτρη Κουφοντίνα στη δίκη της 17 Νοέμβρη.

Οι συγγενείς του δολοφονημένου κοινοτάρχη περιμένουν εδώ και δεκαετίες να πέσει φως στην υπόθεση, ενώ οι απειλές συνεχίστηκαν και μετά τον θάνατο του Κουτσάκη.

Το κόλπο με την αρπαγή κρατικής περιουσίας με την βοήθεια μοναστηριών ήταν τόσο πετυχημένο που ο όμιλος Βαρδινογιάννη το επανέλαβε και στην Χαλκιδική.

Η περίπτωση της Σιθωνίας

Πρόκειται για τη μονή Ξενοφώντος και μια έκταση 57.000 στρεμμάτων στην Σιθωνία.
Το 1965 η μονή υποβάλλει αίτηση αναγνώρισης ιδιοκτησίας στο Ελληνικό δημόσιο, η οποία και φυσικά απορρίπτεται.
Επί χούντας όμως η μονή κάνει και δεύτερη προσπάθεια και με την βοήθεια ... του θεού και της χούντας, ως εκ θαύματος δικαιώνεται.
Αμέσως μεταβιβάζει την έκταση για ένα συμβολικό ποσό -μαντέψτε που- στην ...ΣΕΚΑ!

Με την μεταπολίτευση, και μετά από τις έντονες αντιδράσεις τοπικών φορέων και κατοίκων, το 1974 η πολιτεία ακυρώνει την χουντική απόφαση και ανακηρύσσει την έκταση δημόσια.
Από τότε η μονή σε συνεργασία με την ΣΕΚΑ έχουν ξεκινήσει ένα δικαστικό αγώνα κατά του δημοσίου με τα γνωστά κόλπα, ψευδομάρτυρες, απειλές, δωροδοκίες, κλπ.

Οι απάτες με τις εκκλησιαστικές περιουσίες δεν έχουν σταματήσει να επαναλαμβάνονται μέχρι και τις μέρες μας, με διάφορες εκδοχές, όπως πχ με το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, τη μονή Τοπλού, και άλλες.

Έτσι λοιπόν δύο απόστρατοι του ναυτικού βρέθηκαν ξαφνικά με τεράστιες περιουσίες με την βοήθεια των Αμερικανών που τόσο τους εξυπηρέτησαν στο εμπάργκο της Ροδεσίας. Ας θυμηθούμε και αυτό το ..κατόρθωμα.



"Ioanna V": το πειρατικό του ομίλου Βαρδινογιάννη


Τα χρόνια της πειρατείας

Η οικογένεια Βαρδινογιάννη ...διαπρέπει στο σπάσιμο του αποκλεισμού του ρατσιστικού καθεστώτος της Ροδεσίας από τον ΟΗΕ που έγινε παγκόσμια γνωστός ως "Beira Patrol", προμηθεύοντας πετρέλαιο την κυβέρνηση του Ιαν Σμίθ με την υποστήριξη της CIA.

Οι Αμερικανοί θέλοντας να πάρουν κάτω από την σφαίρα επιρροής τους τις πρώην αποικίες της Μεγάλης Βρετανίας αλλά αποφεύγοντας να συγκρουστούν μετωπικά με τους Βρετανούς συμμάχους, βοηθούν τους Βαρδινογιάννηδες να δράσουν ως πειρατές χωρίς αυτοί να χρειαστεί να λερώσουν τα χέρια τους.
Η συγκεκριμένη υπόθεση είναι μία από τις μαύρες σελίδες της ελληνικής ναυτιλίας: περιφρόνηση ψηφισμάτων του ΟΗΕ, αλλαγή σημαίας από λιμάνι σε λιμάνι, αλλαγή ονόματος του καραβιού μεσοπέλαγα, κλπ.




Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή.
Το 1972, επί χούντας δηλαδή, ιδρύουν την Μότορ Όιλ.
Το 1979 με υπουργό συντονισμού τον ...Μητσοτάκη τους δίνεται πεσκέσι ο Παναθηναϊκός.
Και αυτό το κόλπο ήταν τόσο πετυχημένο που το μιμήθηκε κάθε σωστός απατεώνας (Κοσκωτάς κλπ) που θέλησε να κάνει καριέρα στο ελληνικό Ελ Ντοράντο.


Κατά τραγική σύμπτωση, πάλι επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη, αποκτούν την τράπεζα Πειραιώς, καταπίνουν την Μακεδονίας-Θράκης, ενώ ας μην ξεχνάμε πως μερικές μόνο μέρες μετά τον σχηματισμό της Οικουμενικής Kυβέρνησης του Ξενοφώντα Ζολώτα, το 1989, ξεκινά το MEGA Channel ...



Το "τηλεοπτικό πλυντήριο" όχι μόνο βοηθά στις μπίζνες της οικογένειας προσφέροντας δωρεάν διαφήμιση με το γνωστό κόλπο των ..αγαθοεργιών της φιλεύσπλαχνης οικογένειας ως υποκατάστατο της ανύπαρκτης δικαιοσύνης, αλλά και ελέγχοντας έτσι έμμεσα το πολιτικό σύστημα δίνοντας τηλεοπτικό χρόνο σε άτομα της αρεσκείας τους.

Και έτσι φτάσαμε σήμερα στα γελοία ψευτοδιλήμματα "ευρώ ή μνημόνιο" και τα καταστροφολογικά σενάρια του παρακράτους και των παπαγάλων τους, που ευτυχώς αρχίζουν να ξεθωριάζουν στα μάτια της κοινής γνώμης.

Ο μόνος τρόπος πια για να κρατηθούν στην εξουσία είναι πουλώντας φόβο.

«Δεν θα έχουμε φάρμακα, πετρέλαιο, τρόφιμα, οδοντόβουρτσες, αν βγει η αριστερά" φωνάζουν χωρίς να ντρέπονται, αυτοί που κατέστρεψαν τον τόπο επί τόσες δεκαετίες.
Σε μία χώρα που έχει τόσο ανάγκη από ριζικές αλλαγές, προσπαθούν απελπισμένα να περάσουν το μήνυμα ότι «δεν είναι τώρα εποχή για αλλαγές, ας κάτσουμε στα αυγά μας»

Σταθεροί στις ..αξίες τους ως γνήσια τέκνα ενός συστήματος Φρανκεστάιν, προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι τίποτα δεν πρέπει να γίνεται για πρώτη φορά.
Τελευταίες σπασμωδικές κινήσεις μιας κομματοκρατίας που απέτυχε σε όλα πουλώντας ταυτόχρονα πατριωτική ηθική, ενώ ακόμα και τώρα που όλα έχουν καταρρεύσει γύρω τους, αδυνατούν να ψελλίσουν έστω και δυο κουβέντες ουσιαστικής αυτοκριτικής.

«Οι μεγαλύτερες καταστροφές δεν προήλθαν από την ανυπακοή, αλλά από την υπακοή», είχε πει κάποτε ο Χάουαρντ Ζίν, ενώ ο ίδιος υπερασπιζόμενος πριν αρκετά χρόνια μια ομάδα οικολόγων που είχε εισβάλει σε ένα πυρηνικό εργοστάσιο, είχε πει απευθυνόμενος προς τους δικαστές:

«Χωρίς την πολιτική ανυπακοή, εσείς σήμερα δεν θα ήσαστε εδώ»

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Σπέκουλα από την Εθνική Τράπεζα - Η Αυγή online


* Την ώρα που όλοι οι διεθνείς παράγοντες, με εξαίρεση τη Μέρκελ, προειδοποιούν ότι το σενάριο για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ θα αποδειχθεί ντόμινο για τη διεθνή και την παγκόσμια οικονομία

Σε ρόλο "μεγάλης φίλης" του Αντ. Σαμαρά, η Εθνική Τράπεζα, με "επιστημονική μελέτη" της, επέλεξε χθες να ανασύρει το σενάριο της δραχμής και να επισημάνει τις καταστροφικές συνέπειες από μια τέτοια εξέλιξη υιοθετώντας το εκβιαστικό δίλημμα που ουσιαστικά μόνο η Μέρκελ θέτει στον ελληνικό λαό προεκλογικά. Σύμφωνα με τη μελέτη της ΕΤΕ, η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα εκτόξευε την ανεργία στο 34% και θα προκαλούσε επιπλέον ύφεση 22%, ενώ θα παρατηρούνταν ελλείψεις σε καύσιμα, φάρμακα και πρώτες ύλες. Ακόμη στην έκθεση αναφέρεται ότι θα μπορούσαν να εφαρμοστούν αλλαγές, στο πλαίσιο όμως του Μνημονίου, για τη στήριξη των ασθενέστερων ομάδων.
Στον αντίποδα μεγάλοι διεθνείς οίκοι, όπως η Fitch, η Pimco, η Credit Suisse, η JP Morgan, η Meryll Lynch και το πρακτορείο Bloomberg, προειδοποιούν για τις παγκόσμιες επιπτώσεις του σεναρίου της δραχμής, το οποίο αποκλείουν.
Σεισμικές δονήσεις στην Ισπανία από καταρρεύσεις τραπεζών...
Χ. Βαν Ρομπάι: Κινδυνεύει και η κυπριακή οικονομία λόγω των δεσμών της με την Ελλάδα

Επιστράτευση της Εθνικής Τράπεζας στο μπλοκ της μαύρης προπαγάνδας

Αδίστακτη η συμμορία του Μνημονίου, δεν έχει κανένα ενδοιασμό να χρησιμοποιήσει τα μόνα όπλα που τις απέμειναν για να διαμορφώσει τα αποτελέσματα των προσεχών εκλογών. Και αυτά τα όπλα δεν είναι παρά ψέμα, εκβιασμός, τρομοκρατική διλλήματα. Είναι μια απεγνωσμένη προσπάθεια της άρχουσας ελίτ, του πολιτικού της προσωπικού και των κολαούζων της κάθε μορφής.

Στην συγκεκριμένη φάση χρησιμοποιείται η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας και τα καθεστωτικά ΜΜΕ, λίγες μέρες πριν τις εκλογές , για να τρομοκρατήσουν και να χειραγωγήσουν τις πλατιές λαϊκές μάζες προβάλλοντας τον «μπαμπούλα» της επιστροφής στην δραχμή ο οποίος θα φέρει τον Αρμαγεδδών και θα χρεοκοπήσει μια ήδη ισοπεδωμένη κοινωνία.................

You Pay Your Crisis: Bloomberg: Το κόλπο της Μέρκελ που εκτίναξε στα ύψη το ελληνικό χρέος

Aναδημοσίευση από το Έθνος.

Τα πακέτα διάσωσης που χορηγούνται στην Ελλάδα και εξασφαλίζονται μέσω των Μνημονίων, δεν σώζουν τους Έλληνες αλλά τους Γερμανούς φορολογούμενους και τις γερμανικές τράπεζες.

Αυτό αναφέρουν στο σημερινό Bloomberg View, τη στήλη γνώμης που υπογράφουν οι συντάκτες του πρακτορείου, έχοντας, όπως υποστηρίζουν, μελετήσει προσεκτικά τις κινήσεις κεφαλαίων στην Ευρώπη και τους ισολογισμών των κεντρικών τραπεζών.

Κι αυτό γιατί όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έσπευσαν να διασώσουν τις χειμαζόμενες από την κρίση χώρες, προσέφεραν στις γερμανικές τράπεζες τη δυνατότητα να πάρουν πίσω τα λεφτά τους, επισημαίνει το Bloomberg............

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Ο Francois στον δρόμο του Francois; | ΘΕΜΑΤΑ | Protagon


1 εικόνα
Ήταν Φεβρουάριος του 1993. Σε ένα μικρό γραφείο συνεδριάσεων στις Βρυξέλλες, τρεις άντρες συσκέπτονταν. Οι δύο από αυτούς βρισκόντουσαν στο επίκεντρο ενός νέου μεγαλοεπίβολου πολιτικο-οικονομικού σχεδίου για την Ευρωπαϊκή Ένωση που σήμερα δοκιμάζεται τόσο σκληρά: ήταν ο Πρόεδρος της Γαλλίας Francois Mitterrand και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jacques Delors. Ο τρίτος ήταν σύμβουλος του τελευταίου και παραβρισκόταν επειδή ήταν ο εμπνευστής της ιδέας που ο Delors θα προσπαθούσε να πείσει τον γάλλο Πρόεδρο να ενστερνιστεί.
Ποια ιδέα; Την ιδέα ότι,....................
 


ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ: Απλά .. έτσι δουλεύει το σύστημα ....


«Τέλος δεν έχει το φαινόμενο των αυτοκτονιών στο Ηράκλειο. Ένα 24ωρο μετά την αυτοκτονία του 61χρονου αγρότη από την Μεσαρά, ένας 72χρονος οικογενειάρχης βρέθηκε απαγχονισμένος σε λιόφυτο, κοντά στα Σταυράκια.

Τον τελευταίο ενάμιση μήνα πέντε συνάνθρωποι μας από το Ηράκλειο έδωσαν τέρμα στην ζωή τους, ενώ την τελευταία τριετία στην Κρήτη έχουν καταγραφεί περίπου 140 αυτοκτονίες στη μεγαλόνησο».
ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ: ΑΠΟΛΟΓΙΑ ενός ΡΕΦΟΡΜΙΣΤΗ στην Αριστερή Κριτική των Κομμουνιστών
 
"Κάνω εκστρατεία ενάντια στην αδικία, τη φτώχεια, την ανεργία, τα ψηλά ενοίκια, το ξεκλήρισμα των αγροτών, τους χαμηλούς μισθούς και την ανηλεή εκμετάλλευση που έβλεπες παντού. Μια απλή καταγγελία, μια πρόβλεψη και ένα πρόγραμμα για το οποίο ήταν πολύ προετοιμασμένος ο λαός…»

Τα λόγια αυτά είναι του Φιντέλ Κάστρο από το βιβλίο ο Φιντέλ και η Θρησκεία.

Το ΚΚ της Κούβας ασκούσε δίκαιη και σωστή αριστερή κριτική στον Κάστρο που τότε ήταν ένας «μικροαστός» ρεφορμιστής.

Προτού οι συγκυρίες τον μετατρέψουν σε μαρξιστή λενινιστή ο Κάστρο δεν ήταν καν αρκετά Αντιαμερικανός και παρότι σήμερα ακούγεται σουρεαλιστικό οι Κομμουνιστές της εποχής εκείνης τον θεωρούσαν λίγο πιο αριστερό από τον Ανδρέα Παπανδρέου και εξίσου τυχοδιώκτη οπορτουνιστή ύστερα από την επίθεση της 26 Ιούλη στο στρατόπεδο της Μονκάδα................

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Οι αστοί φοβήθηκαν

του Methexis
Πανικός έχει πιάσει τα επιτελεία τους, κομματικά και θεσμικά. Η μέχρι πρότινος παντοδυναμία τους σε θεωρητικό επίπεδο όσον αφορά την οικονομική πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει η Ευρωζώνη και όλη η υφήλιος, άρχισε να βρίσκει μπροστά της τις αντιδράσεις των λαών, που αργά και βασανιστικά δείχνουν να ξεφεύγουν από την κυρίαρχη ιδεολογία των (νέο)φιλελεύθερων και να αντιστέκονται στα μέτρα οικονομικής προσαρμογής των κοινωνιών στα συμφέροντα των αφεντικών...................................

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Τι συμβαίνει στην Πάτρα; | Left.gr

Τι συμβαίνει στην Πάτρα;




Εδώ και δυο μέρες στην Πάτρα εκτυλίσσεται από τη Χρυσή Αυγή ένα πρωτοφανών διαστάσεων πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες -κυρίως σε όσους είναι εγκατεστημένοι στο κτίριο της Πειραϊκής-Πατραϊκής.

Αφορμή για το γεγονός στάθηκε η δολοφονία 30χρονου Πατρινού, για την οποία έχουν συλληφθεί τρεις Αφγανοί. Πατώντας πάνω στη δικαιολογημένη οργή και το φόβο των κατοίκων, η νεοναζιστική οργάνωση πολιόρκησε με λοστούς και μαχαίρια το χώρο του εργοστασίου, στον οποίο στεγάζονται εκατοντάδες μετανάστες. Χθες Τρίτη, μάλιστα, ήρθαν να τους ενισχύσουν και «συναγωνιστές» τους από όλη την Ελλάδα. Η κατάσταση έξω απ' το κτίριο βγήκε εκτός ελέγχου με τους νεοναζί να εφορμούν για ώρες και να επιτίθενται ενάντια στην Αστυνομία που προσπαθούσε να προστατεύσει στοιχειωδώς ανθρώπινες ζωές. Δεν μας παραξενεύει το γεγονός πως οι χρυσαυγίτες θέλησαν να τιμωρήσουν συνολικά τους μετανάστες της Πάτρας για ένα έγκλημα που διέπραξαν κάποιοι από αυτούς. Η λογική της συλλογικής ευθύνης βρίσκεται στην καρδιά της θεωρίας του ναζισμού. Να μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο οι ομοϊδεάτες της Χρυσής Αυγής εκτελούσαν και κατέκαιγαν ολόκληρα χωριά ως αντίποινα για τις δολοφονίες Γερμανών στρατιωτών. Είναι χαρακτηριστικό πως οι κάτοικοι της Πάτρας αντέδρασαν σε αυτή τη λογική και απομόνωσαν τους αυτόκλητους προστάτες και τιμωρούς, επιλέγοντας κατά βάση να διαμαρτυρηθούν για την απουσία αστυνόμευσης και όχι να συμμετέχουν σε πράξεις αντεκδίκησης ενάντια σε ανθρώπους που καμιά συμμετοχή δεν είχαν στην αποτρόπαια δολοφονία................................

........................................Επιπλέον, η στάση των μνημονιακών κομμάτων είναι προκλητικά υποκριτική, καθώς όλα τα προηγούμενα χρόνια ενίσχυαν την εισροή μεταναστών, επειδή αποτελούσαν φτηνή και χωρίς δικαιώματα εργατική δύναμη για τη στήριξη της ανάπτυξης. Τώρα, στην περίοδο της κρίσης και της ανεργίας, τους υποδεικνύουν ως υπεύθυνους για όλα τα δεινά. Η ελληνική πολιτεία, με συγκεκριμένες πολιτικές ευθύνες, καταργώντας κάθε έννοια δημοκρατίας, κρατά σε καθεστώς παρανομίας μετανάστες που ζουν και εργάζονται χρόνια στη χώρα, βοηθώντας εκ των πραγμάτων την εργοδοσία να συμπιέζει τα εργασιακά δικαιώματα όλων των εργαζομένων.

Τίποτα απ' τα παραπάνω, φυσικά, δεν θα ακουστεί στα ΜΜΕ. Άλλωστε το μεταναστευτικό και η δημόσια ασφάλεια αποτελούν πια κλασική μέθοδο αλλαγής της ατζέντας, όταν οι κυρίαρχες δυνάμεις δεν θέλουν να μιλήσουν για την οικονομία, την ανεργία, τους μισθούς.


ΥΓ. Πολλοί απ' τους μετανάστες που βρίσκονται στην Πάτρα είναι Αφγανοί. Ένας καλός τρόπος να μην έρχονται στη χώρα μας είναι να μην πηγαίνουμε εμείς ως στρατός κατοχής στη δική τους.

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

Η απόφαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ: Στόχος η κυβέρνηση της Αριστεράς, στηριγμένη στους αγώνες του λαού - Η Αυγή online



 
Ημερομηνία δημοσίευσης: 23/05/2012
Η ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πολιτών είναι μεγάλη, υπογραμμίζει στην απόφασή της η ΚΠΕ του ΣΥΝ, ενώ τονίζει ότι το βήμα που έκανε ο ελληνικός λαός πρέπει να ολοκληρωθεί στις εκλογές της 17ης Ιουνίου.
Καλούμε τον ελληνικό λαό να ακυρώσει τα σχέδια εκφοβισμού και χειραγώγησής του. Η ελπίδα μπορεί να κερδίσει τον φόβο και η κοινωνία μπορεί να βαδίσει μπροστά και αριστερά
Ολόκληρη η απόφαση έχει ως εξής:
1. Η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΝ χαιρετίζει τους πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες που, παρά, τους ωμούς εκβιασμούς, τα πλαστά διλήμματα και την κατευθυνόμενη κινδυνολογία, επέλεξαν την ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, αναδεικνύονάας τον σε δεύτερη δύναμη, πολλαπλασιάζοντας την εκλογική του δύναμη. Ο ελληνικός λαός έστειλε ένα σαφές μήνυμα κατά των Μνημονίων, των πολιτικών λιτότητας και κοινωνικής καταστροφής και αποδιάρθρωσε το σάπιο πολιτικό σύστημα του δικομματισμού. Η χώρα μπαίνει σε μια νέα φάση μεγάλων αλλαγών.

Παρασκευή 18 Μαΐου 2012



Παρέμβαση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ από την ΑΡΑΝ και ανεξάρτητους αγωνιστές.

 
10 σημεία για την συγκυρία και μια πρόταση για ένα λαϊκό μέτωπο με κέντρο την αριστερά

Το εκκωφαντικό αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου αποτελεί μια τομή στις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας, με τεράστια σημασία για το λαϊκό κίνημα. Η σημαντική εκλογική ενίσχυση – εκτίναξη της αριστεράς, η γείωση των αριστερών αιτημάτων με ευρύτατες λαϊκές μάζες, η δημοψηφισματικού χαρακτήρα ήττα της πολιτικής του μνημονίου αποτελούν ένα καθοριστικό πολιτικό γεγονός με διεθνή σημασία. Η συνεπακόλουθη αποτυχία των δυνάμεων του αστικού δικομματισμού και των συναφών κομμάτων να συγκροτήσουν νέα κυβέρνηση και να νομιμοποιήσουν πολιτικά ένα νέο γύρο καταλήστευσης του λαού και συντριβής των εργατικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, σηματοδοτεί την ακόμη μεγαλύτερη όξυνση των εσωτερικών αντιθέσεων της πολιτικής που απαιτεί η ευρωζώνη και η βαθιά κρίση του διεθνοποιημένου καπιταλισμού. Οξύνονται δηλαδή στο έπακρο οι εσωτερικές αντιθέσεις της μνημονιακής πολιτικής του κοινωνικού, δημοκρατικού και εθνικού αποπληθωρισμού.
Αντικειμενικά η νέα εκλογική πολιτική μάχη, που έχει ξεκινήσει, σηματοδοτεί την ποιοτική αναβάθμιση των πολιτικών διλημμάτων και την όξυνση της πολιτικής και κοινωνικής πόλωσης στον τακτικό κόμβο της 17ης Ιούνη.
Η περίοδος των Μνημονίων υπήρξε ένα χρονικό διάστημα έντονων ταξικών αγώνων με δεκάδες πανεργατικές απεργίες, το κίνημα των πλατειών, τη σύγκρουση του λαϊκού κινήματος με τις κυβερνητικές επιλογές του Μεσοπρόθεσμου και του δεύτερου Μνημονίου, τα κινήματα ανυπακοής στα χαράτσια, η έκφραση της λαϊκής οργής στις παρελάσεις, οι αγώνες της Κερατέας και της Χαλυβουργίας. Παράλληλα η τεραστία αύξηση της ανεργίας, η μείωση του λαϊκού εισοδήματος, η όξυνση του αστυνομικού αυταρχισμού, η ταπείνωση της εθνικής περηφάνιας κατοχύρωσαν νέα ποιοτικά δεδομένα στον πολιτικό και κοινωνικό ιστό της χώρας. Όλα αυτά πρέπει να αποτιμηθούν προκειμένου να επανεκτιμηθούν οι αριστερές πολιτικές στρατηγικές.

1. Καταγράφεται μια βαθιά ήττα της κυρίαρχης αστικής πολιτικής των μνημονίων. Ο λαός δεν υποκύπτει πλέον στα εκβιαστικά διλήμματα των αστικών κομμάτων και μηχανισμών (ΕΕ, ΔΝΤ). Δεν τρομοκρατείται ούτε μπροστά στις κάλπες. Αντίθετα αντιλαμβάνεται την εκλογική διαδικασία ως την αχίλλειο πτέρνα ενός αυταρχικού κράτους, ως την ευκαιρία όχι μόνο να καταγγείλει αλλά και να ρίξει τις κυβερνήσεις του μνημονίου, να ολοκληρώσει την αποδόμηση του σάπιου πολιτικού συστήματος, διαδικασία που ο λαός άφησε ημιτελής στις πλατείες.
2. Καταγράφεται επίσης η μείωση της βαρύτητας της ιδεολογικής επιρροής των διεθνών κέντρων του κεφαλαίου πάνω στις λαϊκές μάζες. Η ΕΕ κατοχυρώνεται στη συνείδηση του λαού ως μια βαθιά αντιδραστική δύναμη του κεφαλαίου. Φαίνεται πως η όποια πολιτική παρέμβαση της ΕΕ πολώνει ακόμη περισσότερο το λαό σε ριζοσπαστικότερες θέσεις.
3. Επίσης καταγράφεται η σημαντική αποδυνάμωση της επιρροής των ΜΜΕ στις λαϊκές συνειδήσεις. Τα εναλλακτικά δίκτυα πληροφόρησης δίνουν τεράστια δυναμική στις μαζικές πολιτικές οργανώσεις της αριστεράς για παρέμβαση στις εργαζόμενες και νεολαιίστικες μάζες.
4. Υπάρχει μια διευρυμένη απαξίωση και συντριβή των βασικών πυλώνων του αστικού δικομματισμού. Υπάρχει ανοιχτή πολιτική κρίση. Υπάρχει κατάρρευση του σοσιαλδημοκρατικού πυλώνα. Υπάρχει τεράστιο ρήγμα μέσα στο σώμα της λαϊκής δεξιάς. Η πολιτική της γενικής απαξίωσης των λαϊκών συμφερόντων αποσυνθέτει την ενότητα της δεξιάς παράταξης. Το στοιχείο της εθνικής ταπείνωσης γενικεύεται, τροφοδοτεί την ακροδεξιά. Η αστική διαχείριση μοιάζει να δυσκολεύεται εξαιρετικά και είναι αναγκασμένη να εξαντλεί διαρκώς όλες τις εφεδρείες της.
5. Κυρίως όμως συντελείται μια τεράστια ενίσχυση της αριστεράς και ανάπτυξη πολιτικών σχέσεων εκπροσώπησης με ευρύτερες λαϊκές μάζες, που ξεπερνούν κατά πολύ το εύρος των παραδοσιακών κομμουνιστογενών ρευμάτων. Η αριστερά αποτελεί πλέον τον κορμό έκφρασης ενός διευρυμένου λαϊκού ριζοσπαστισμού. Η συνολική πολιτική καταγραφή της αριστεράς ξεπερνάει το 25% και συνεχίζει να αναπτύσσεται. Ειδικότερα εντός της αριστεράς καταγράφεται επί της ουσίας μια στασιμότητα (με αναφορά στην συγκυρία) των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΚΚΕ αλλά και μια θεαματική εκτίναξη των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ. Το στοιχείο αυτό αποδεικνύει ότι οι διαδικασίες με τις οποίες αναπτύσσεται η έκφραση του λαϊκού ριζοσπαστισμού στην αριστερά δεν αφορά μονάχα την έκφραση της διαμαρτυρίας. Είναι καθοριστικό το στοιχείο της στρατηγικής, του τρόπου που γίνεται αντιληπτό από ευρύτερα λαϊκά στρώματα το ερώτημα «ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, σε αυτή την χώρα».
6. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακριβώς ως μια αριστερή δύναμη που μπόρεσε πολιτικά & συμβολικά να συνθέσει α) την καθολική άρνηση της πολιτικής του Μνημονίου με το αίτημα για διαγραφή του χρέους, β) τον πολιτικό ριζοσπαστισμό της ευθείας σύγκρουσης με τους εκβιασμούς του αστικού δικομματισμού και της ΕΕ, προτείνοντας μια «Κυβέρνηση της Αριστεράς» ως μια απάντηση στα άμεσα ζωτικά προβλήματα των λαϊκών μαζών, γ) τη φυσιογνωμία ενός πολυτασικού δημοκρατικού πολιτικού χώρου, δ) την κατεύθυνση της μετωπικής ενότητας της αριστεράς ως δυναμική έκφραση μιας ακόμη πλατύτερης λαϊκής συμμαχίας, αντικειμενικά διαμόρφωσε συνθήκες πλατιάς μαζικής πλειοψηφικής απεύθυνσης της αριστεράς. Αυτά τα στοιχεία αποδεικνύονται τα πλέον καθοριστικά σε σχέση με τις εμφανείς ελλείψεις του και τη σύγκρουση απόψεων που υπάρχουν στο εσωτερικό του. Το γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπέκυψε στους εκβιασμούς για δημιουργία οικουμενικής κυβέρνησης, κατοχυρώνει την αξιοπιστία του σε ευρύτερα ακροατήρια και μονιμοποιεί τις σχέσεις του με τον αναδυόμενο λαϊκό ριζοσπαστισμό.

7. Το ΚΚΕ κινήθηκε σε αντίστροφη πορεία, πρόβαλε την κομμουνιστική στρατηγική ως μοναδική απάντηση στις οξυμένες αντιφάσεις της καπιταλιστική κρίσης. Αρνήθηκε κάθε μετωπικό στόχο. Ειδικότερα, η αυστηρή σύνδεση του στόχου για έξοδο από το Ευρώ και την ΕΕ με την στρατηγική του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού και την «λαϊκή εξουσία» έγινε αντιληπτή από τις λαϊκές μάζες ως αδυναμία ή έλλειψη θέλησης σύγκρουσης με την Τρόικα και τον αστικό δικομματισμό. Αυτή η αδυναμία του ΚΚΕ να προβάλει τη δυνατότητα ενός μεταβατικού πολιτικού προγράμματος που να μπορεί να γειώνει τη στρατηγική του με ευρύτερα λαϊκά στρώματα οδήγησε στην απόλυτη περιχαράκωσή του και σε μια γενική αδυναμία διεύρυνσης των δεσμών του με τον αγωνιζόμενο λαό. Αντικειμενικά, μια στρατηγική που επενδύει στην ήττα του λαού και των άλλων πόλων της αριστεράς, στοχεύοντας μόνο στην ενίσχυση της, γίνεται άμεσα αισθητή από τις λαϊκές μάζες και οδηγεί στην πλήρη πολιτική απομόνωσή της.
8. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με σημαντικά αποθέματα ιδεολογικού και πολιτικού ριζοσπαστισμού καταγράφεται πλέον ως μια αναγνωρίσιμη αλλά πολύ μικρή πολιτική δύναμη, η οποία δε μπόρεσε να παίξει τον ρόλο του καταλύτη σε μια κατεύθυνση ριζοσπαστικής ανατροπής του πολιτικού τοπίου μέσα στην αριστερά. Όλο το πολιτικό πλαίσιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όλη η τοποθέτηση για την απαίτηση ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος με επίκεντρο την ανάγκη διαγραφής του χρέους, αλλά και την σύγκρουση με την ΕΥΡΩΖΩΝΗ και την ανάγκη εξόδου της χώρας από το ΕΥΡΩ (βλέπε ανάλυση ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ-ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ) αντικειμενικά παίζει προωθητικό ρόλο, εφόσον ένα τέτοιο πολιτικό πρόγραμμα θα μπορούσε να κατοχυρώνει μια διαδικασία μετωπικής συνάντησης όλων των αριστερών πολιτικών δυνάμεων. Όμως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δε μπόρεσε να μετουσιώσει αυτή την κατεύθυνση σε δυναμική πρωτοβουλιών, να ορίσει ένα πρόγραμμα στόχων και συνεργασιών που να μετατρέπει την προγραμματική θέση της εξόδου από την ευρωζώνη σε απτή πολιτική μετωπικών συνεργασιών και γραμμή μαζών. Εν τέλει, η άρνηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για συνεργασία με το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής πριν τις εκλογές περιόρισε τη φυσιογνωμία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε ένα «μικρό πολιτικό ρεύμα» και στέρησε τη δυναμική μιας ανοιχτής μετωπικής πολιτικής πρωτοβουλίας. Η επιλογή αυτή εισπράχτηκε από μεγάλο μέρος συντρόφων και αγωνιστών ως επιλογή «Φυσιογνωμικής Περιχαράκωσης» στη λογική του αντικαπιταλιστικού πόλου και σε πλήρη αντιπαραβολή με την προοπτική του αριστερού μετώπου.
9. Συνεπώς σε αυτήν τη συγκυρία, ο πολιτικός χώρος τον οποίο ορίζει η αριστερά μετατρέπεται σε ένα πολιτικό εργαστήρι μιας συνάντησης του λαϊκού ριζοσπαστισμού με την προοπτική της αλλαγής της πολιτικής κατεύθυνσης της χώρας. Σήμερα, η αριστερά συναντιέται με μια ιστορική ευκαιρία να μπορέσει να είναι αυτή, η κύρια έκφραση της λαϊκής οργής και ο φορέας της αντεπίθεσης, να δώσει σχήμα στην ελπίδα που ξαναγεννιέται, να μην την χλευάσει. Να συμβάλει καθοριστικά σε μια κατεύθυνση αποδέσμευσης της ελληνικής κοινωνίας από την πολιτική της ΕΕ, να σταματήσει την εκκόλαψη του αυγού του φιδιού. Το ενδεχόμενο να συγκροτηθεί μια κυβέρνηση της αριστεράς στη χώρα μας, αποτελεί ενδεχόμενο που από μόνο του θέτει το θέμα μιας ακόμη μεγαλύτερης και ραγδαίας αλλαγής των ταξικών συσχετισμών, ως και το όριο του να διακυβευτεί η ίδια η ταξική εξουσία. Αντικειμενικά, απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα οργανωθεί η μέγιστη αστική πολιτική συγκρότηση και θα ασκηθούν τεράστιες πιέσεις, ώστε η αριστερά να παραμείνει κατακερματισμένη και η όποια ριζοσπαστική έκφραση της να υποκύψει στην αστική διαχείριση και ηγεμονία.
10. Κόμβος στο ξεδίπλωμα αυτών των αντιθέσεων αποτελεί το θέμα του Ευρώ και τη Ευρωζώνης. Προφανώς μια κατά μέτωπο σύγκρουση της αριστεράς και του λαού με το ληστρικό επαχθές & επαχθές χρέος και το μνημόνιο, διαμορφώνει τις συνθήκες συνολικής αποσταθεροποίησης των αστικών επιλογών. Η έξοδος της χώρα από το Ευρώ αργά ή γρήγορα θα προκύψει, είτε ως επιβεβλημένη διαδικασία μέσα από τη αντιπαράθεση με την ΕΕ, είτε ως η μόνη πολιτική επιλογή που μπορεί να σταματήσει την μετακύλιση της κρίσης στα λαϊκά στρώματα. Είναι αναγκαίο προκειμένου να μην προδοθεί ο λαός, η αριστερά να μπορέσει να κρατήσει το ερώτημα αυτό ανοιχτό και να υπερασπιστεί έμπρακτα τη θέση «ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ», «ΠΡΩΤΑ Ο ΛΑΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΥΡΩ». Αυτό σημαίνει ότι στο Δίλημμα “Λαός ή Ευρώ” η αριστερά θα κρατήσει το μέρος του χειμαζόμενου λαού και δε θα συνεταιριστεί την αστική πολιτική εξουσία σε μια αντιλαϊκή εκστρατεία διάσωσης του Ευρώ και των συμφερόντων των τραπεζών και του κεφαλαίου.

Σε αυτό το φόντο, οι εκλογές στις 17 Ιούνη αποκτούν πλέον ιστορική σημασία για την ελληνική κοινωνία. Ο λαός, με τη συμμέτοχη και τη στήριξη της αριστεράς στις εκλογές, είναι δυνατό να διευρύνει το πολιτικό ρήγμα που άνοιξε στην πολιτική του μνημονίου με την προσωρινή αδυναμία του αστικού δικομματισμού να συγκροτήσει κυβέρνηση, επιβάλλοντας μια γενική-ολική αδυναμία συγκρότησης αντιδραστικής κυβέρνησης. Αυτή όμως η λαϊκή και αριστερή νίκη, δηλαδή το μπλοκάρισμα της συγκρότησης μιας κυβέρνησης της αντιδραστικής δεξιάς, μπορεί να γίνει πραγματικότητα μονάχα από μια ριζοσπαστική κυβέρνηση μιας ενωμένης αριστεράς.
Αποτελεί ταξικό, εθνικό και διεθνιστικό καθήκον του ελληνικού λαού και της αριστεράς στην χώρα μας, το πολιτικό μπλοκάρισμα της πολιτικής των μνημονίων και της λιτότητας που επιβάλει η ΕΕ. Η αποδιάρθρωση του αστικού κυβερνητικού συνασπισμού, αποτελεί μια συνθήκη που καθιστά de facto την Ελλάδα σπασμένο κρίκο της ΕΕ και δίνει την δυνατότητα στο να σπάσουν και άλλοι κρίκοι, έως το όριο να διαλυθεί η ΕΕ. Να διαλυθεί αυτό το σιδερένιο νεοφιλελεύθερο κάστρο του καπιταλισμού. Η ελληνική ανυπακοή στην πολιτική του μνημονίου, μπορεί να επιφέρει σεισμική ακολουθία σε όλο το ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα της ΕΕ.
Είναι σαφές πως μια ενδεχόμενη ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυση της αριστεράς στις επόμενες εκλογές και ειδικότερα μια ενδεχόμενη απώλεια της πολιτικής εξουσίας από την πλευρά του κεφαλαίου, θα οδηγήσει σε μια λυσσαλέα επίθεση στην αριστερά από το σύνολο των μηχανισμών του κράτους (αστικά κόμματα, δημόσιοι οργανισμοί, ΜΜΕ κλπ). Προκειμένου να μπορέσει η αριστερά να διατηρήσει τη μαχητική ριζοσπαστική πολιτική της συγκρότηση, θα πρέπει να μπορεί να στηρίζεται παράλληλα σε μια μετωπική ενότητα των ριζοσπαστικών αριστερών δυνάμεων και στο λαϊκό κίνημα, στους θεσμούς λαϊκής αυτοοργάνωσης, στις λαϊκές συνελεύσεις, στις τοπικές επιτροπές, στα σωματεία, στα πλατιά ενωτικά φοιτητικά σχήματα νεολαίας, στις αριστερές οργανώσεις κλπ.
Στην βάση αυτή (και στον ορίζοντα της τελικής επί του θέματος συνεδρίασης της ΠΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 20/5/2012) είναι αναγκαίο η πολιτική κατεύθυνση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις εκλογές της 17ης Ιούνη να διαπερνάται από τη λογική του αριστερού μετώπου. Σήμερα είναι αναγκαία και δυνατή η συγκρότηση ενός λαϊκού πολιτικού μετώπου με κέντρο την αριστερά και ενός προγράμματος που ορίζεται γύρω από τα σημεία της διαγραφής του χρέους, της εξόδου από το Ευρώ, της εθνικοποίησης των τραπεζών, της αναδιανομής του πλούτου και της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Είναι όμως και από την άλλη σαφές ότι η συγκρότηση ενός τέτοιου μετώπου θα χρειαστεί να περάσει και από πιο αντιφατικές μάχες και επιλογές κοινής δράσης και παρέμβασης. Ιδιαίτερα σήμερα, εν όψει αυτής της ιστορικά σημαντικής εκλογικής μάχης η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να πάρει μια σημαντική μετωπική πρωτοβουλία που θα παίξει προωθητικό ρόλο στον αγώνα του λαού. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σήμερα μπορεί να απευθύνει κάλεσμα μετωπικής εκλογικής συνεργασίας – συμπαράταξης σε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ για τη συγκεκριμένη εκλογική μάχη και να ενισχύσει την προσπάθεια του λαϊκού κινήματος για την ήττα των κυβερνήσεων της δεξιάς με την συγκρότηση μιας ριζοσπαστικής κυβέρνησης της αριστεράς, με άμεσους στόχους α) την καταγγελία και ακύρωση του μνημονίου, β) την διαγραφή του επαχθούς & απεχθούς χρέους, γ) την άρθρωση ανεξάρτητης οικονομικής πολιτικής με βάση τα συμφέροντα του λαού – το ερώτημα του Ευρώ θα κριθεί εκεί, δ) την εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών επιχειρήσεων (ΟΤΕ, ΔΕΗ, κλπ)ε) την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων και των μισθών, στ) την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών, η) την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Οι στόχοι αυτοί ορίζονται σήμερα από τις πρώτες άμεσες προτεραιότητες καθώς και την συνειδητή επιλογή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σήμερα να κάνει ένα βήμα προς τη συγκρότηση μιας ευρύτερης ενότητας για τη συγκεκριμένη μάχη των εκλογών γύρω από ένα μάχιμο – αν και όχι ολότελα δικό της – πλαίσιο.
Μια τέτοια πρόταση θα ενισχύσει τις γραμμές της αριστεράς, θα ενδυναμώσει την αυτοπεποίθηση του λαού, θα ενισχύσει τη δυναμική της εκλογικής νίκης. Μια τέτοια διαδικασία θα ριζοσπαστικοποιήσει περαιτέρω το ΣΥΡΙΖΑ και θα κατοχυρώσει την πολιτική δυναμική της δέσμευσης «ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ»,«ΠΡΩΤΑ Ο ΛΑΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΥΡΩ».Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. και γενικότερα ο χώρος της ριζοσπαστικής αριστεράς δεν πρέπει σήμερα να απολέσει την πολιτική του αυτοτέλεια και να υποστείλει τη κριτική στους άλλους πόλους της αριστεράς. Αντίθετα είναι αναγκαία η περαιτέρω ενδυνάμωση ενός αυτοτελούς αριστερού μετώπου που να προωθεί με μάχιμο τρόπο την προγραμματική θέση της ανάγκης εξόδου από το Ευρώ και σύγκρουσης με την Ευρωζώνη.
Αυτή όμως η γενική αναγκαιότητα πρέπει να γειωθεί στην συγκεκριμένη συγκυρία και στην καθοριστική μάχη αυτής της εκλογικής αναμέτρησης, με στόχο το μπλοκάρισμα της συγκρότησης κυβέρνησης του μαύρου μετώπου. Είναι αναγκαία σήμερα, η κατοχύρωση μιας πρώτης σημαντικής νίκης του λαού, η αντικειμενική βελτίωση των θέσεων μάχης του και της αυτοπεποίθησης του. Μια τέτοια διαδικασία εκλογικής συνεργασίας της αριστεράς, θα δώσει τη δυναμική της συγκρότησης ενός μαζικού πλειοψηφικού κοινωνικού μπλοκ δυνάμεων, ικανού να φέρει σε πέρας διαδικασία της ρήξης με την ευρωζώνη και την επανακατοχύρωση του εθνικού νομίσματος, ως αναγκαίο σταθμό σε μια διαδικασία αναδιανομής του πλούτου υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, τη μαχητική υπεράσπιση της εξουσίας της αριστερής κυβέρνησης. Σε αυτή την διαδικασία οι δυνάμεις της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. έχουν να συμβάλουν καθοριστικά.
Σε άλλη περίπτωση μια κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ταυτόχρονα, να προτείνονται και οι αναγκαίοι όροι και προϋποθέσεις για μια μετωπική πολιτική και χωρίς την ταυτόχρονη αναγκαία πολιτική στήριξη του αντιμνημονιακού αγώνα, αντικειμενικά λειτουργεί αποδιαρθρωτικά για την εκλογική μάχη, αφήνει ακάλυπτη τη λαϊκή αγωνία, παραδίδει την προοπτική μια αριστερής κυβέρνησης στην πολιορκία της αστικής ηγεμονίας, αποστερεί από το λαό σημαντικά όπλα για το λαϊκό έλεγχο και την περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση μιας ενδεχόμενης αριστερής κυβέρνησης.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να πάρουν καθαρή θέση. Στο βαθμό που το ΚΚΕ αρνηθεί την πολιτική συνεργασία στην προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, ακόμη και με την δέσμευση όλων των αριστερών δυνάμεων στην προοπτική «ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ» – «ΠΡΩΤΑ Ο ΛΑΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΥΡΩ», τότε είναι αναγκαίο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να προχωρήσει αποφασιστικά σε εκλογική συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε ενδεχόμενο η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. σήμερα καλείται να δει τη συγκεκριμένη εκλογική μάχη ως έναν κόμβο του παρατεταμένου λαϊκού πολέμου, όπου πρώτιστα αξιολογείτε η δυνατότητα μιας πρώτης σημαντικής νίκης και ανατροπής των συσχετισμών προς όφελος του λαού. Στην κατεύθυνση αυτή δεν πρέπει να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο της κριτικής στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ, εκείνου του σχηματισμού δηλαδή ,που δείχνει σήμερα να ηγείται της έκφρασης της λαϊκής αμφισβήτησης. Η επιλογή αυτή δεν αναιρεί την ανάγκη έκφρασης σκληρής κριτικής στους συναγωνιστές για τις θέσεις τους για το Ευρώ και για τα άλλα σημαντικά θέματα της πολιτικής και ταξικής αναμέτρησης.
Προφανώς μια τέτοια διαδικασία δεν οδηγεί μονάχα σε ένα και μόνο αποτέλεσμα. Στην τελική στιγμή μπορεί ο αντίπαλος να διασπάσει το αριστερό μέτωπο και να ηγεμονεύσει. Υπάρχει όμως και η πιθανότητα ο αναδυόμενος λαϊκός ριζοσπαστισμός να ενισχύει την περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση του μετώπου. Η αντικαπιταλιστική αριστερά δεν έχει κανένα λόγο να αποκοπή από αυτήν τη δυναμική και να επενδύσει στο ενδεχόμενο της αναδίπλωσης του ΣΥΡΙΖΑ και της συντριβής των λαϊκών προσδοκιών, όπως φαίνεται ότι κάνει το ΚΚΕ. Άλλωστε μόνο έτσι αλλάζει ο συσχετισμός δύναμης: με αποφασιστικές πολιτικές πρωτοβουλίες, με την ικανότητα να διεισδύει η ριζοσπαστική πολιτική πρόταση και κατεύθυνση της αριστεράς σε ευρύτερες και αντιφατικές κοινωνικές μάζες και να τις αποσπά από το στρατόπεδο του αντιπάλου.
Κανείς δεν δικαιούται σήμερα να λείπει από αυτήν την μάχη και να θεωρεί καταδικασμένη σε αποτυχία την προσπάθεια του λαού να γκρεμίσει την κυβέρνηση του μνημονίου. Καμία επιλογή αυτόνομης εκλογικής καταγραφής δεν μπορεί να έχει έρεισμα στη συνείδηση του αγωνιζόμενου λαού. Αντίθετα, μια τέτοια επιλογή, ενδέχεται να διαρρήξει τις σχέσης εμπιστοσύνης μαζί του.
Πηγή:  Μαΐου 18, 2012 από seisaxthiablog

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Δημοσκόπηση και πολιτικές εξελίξεις

Τετάρτη, 16 Μαΐου 2012



Κι ενώ πάμε σε καινούργιες βουλευτικές εκλογές στις 17 Ιούνη με υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον Π. Πικραμένο, πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας αναβρασμός επικρατεί σε όλα τα πολιτικά κόμματα.
Παράλληλα είναι σε εξέλιξη άλλες δυο δημοσκοπήσεις, ενώ το περιοδικό «Επίκαιρα» δημοσιεύει αύριο δημοσκόπηση της εταιρείας VPRC που πραγματοποιήθηκε στο χρονικό διάστημα 10-14 Μάη.

                                                                                                Τα ποσοστά της δημοσκόπησης ως προς την πρόθεση Ψήφου είναι:

ΝΔ: 14,2%
ΣΥΡΙΖΑ: 20,3%
ΠΑΣΟΚ: 10,9%
Ανεξάρτητοι Έλληνες: 3,7%
ΚΚΕ: 4,4%
Χρυσή Αυγή: 2,2%
ΔΗΜΑΡ: 6,1%
Δημοκρατική Συμμαχία: 1,1%
Δημιουργία Ξανά: 1,6%
Άλλο κόμμα: 2,3%
Αναποφάσιστοι: 17,3%
ΔΞ/ΔΑ: 6,0%

(Ανάλυση του Χριστόφορου Βερναρδάκη ως προς την δημοσκόπηση υπάρχει στην ιστοσελίδα του περιοδικού) 


Επανερχόμαστε στις σημερινές πολιτικές εξελίξεις

Δεν μάθαμε κάτι καινούργιο απ’ τις σημερινές δηλώσεις...............................

Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Ρεπορτάζ – ΒΟΜΒΑ της δημόσιας γερμανικής τηλεόρασης για το ρόλο της Γερμανίας(ΒΙΝΤΕΟ) « ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ

Ρεπορτάζ – ΒΟΜΒΑ της δημόσιας γερμανικής τηλεόρασης για το ρόλο της Γερμανίας(ΒΙΝΤΕΟ)

Ρεπορτάζ - ΒΟΜΒΑ της δημόσιας γερμανικής τηλεόρασης για το ρόλο της Γερμανίας
Βίντεο στο γερμανικό κανάλι ΑRD απογυμνώνει το … παραμύθι της δήθεν Γερμανικής βοήθειας
OΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΙΕΡΩΣΕΤΕ ΕΠΤΑ ΛΕΠΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ..
Η Γερμανική τηλεόραση έκανε ρεπορτάζ για το πως και με ποιον τρόπο “βοηθά” η χώρα τους την Ελλάδα. Όπως αποκαλύπτουν η Γερμανία επωφελείται απο την κρίση του ευρώ, ενώ η βοήθεια μαμούθ που υποτίθεται μας δίνουν είναι… ψίχουλα!!........................................

Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

Πολιτικές εξελίξεις - Βίντεο με τον Κ. Λαπαβίτσα



 
Με το βλέμμα στην εκλογική επιβίωση του κόμματος του ο Φ. Κουβέλης δήλωσε και σήμερα κατηγορηματικά ότι η ΔΗΜΑΡ δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση μαζί με Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ, χωρίς την συμμετοχή του Σύριζα.

Το κόμμα του Α. Τσιπρά είναι δεδομένο ότι δεν μπορεί να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση μαζί με τα δυο ηττημένα στις εκλογές αστικά κόμματα και τον Κουβέλη γιατί θα ήταν σαν να αναιρούσε τον εαυτό του και τις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Αν λοιπόν ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ-ΔΗΜΑΡ σχημάτιζαν κυβέρνηση και άφηναν τον Σύριζα στην αξιωματική αντιπολίτευση, στις επόμενες εκλογές –που θα ήταν πολύ σύντομες λόγω ότι μια τέτοια κυβέρνηση δεν θα είχε καμιά λαϊκή νομιμοποίηση και φυσικά θα συνέχιζε την προηγούμενη βάρβαρη πολιτική- το κόμμα του Τσίπρα θα έβγαινε με ποσοστά του …μακαρίτη Κ. Καραμανλή το ’74.

Πρώτη Δημοσκόπηση: Άλμα ΣΥΡΙΖΑ 27,7% μετά τις εκλογές.

Πρώτη Δημοσκόπηση: Άλμα ΣΥΡΙΖΑ 27,7% μετά τις εκλογές

 
Πρώτο κόμμα με 27,7% ο ΣΥΡΙΖΑ σε δημοσκόπηση της Marc για τον Alpha. Ποσοστό 20,3% η ΝΔ, 12,6% το ΠΑΣΟΚ, 10,2% οι Ανεξ. Έλληνες, 7% το ΚΚΕ, 5,7% η Χρυσή Αυγή, 4,9% η ΔΗΜΑΡ...........

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Πέμπτη, 10 Μαΐου 2012

Ο λαός θα πει την τελευταία λέξη!

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την πρόταση ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ

Σαν έτοιμοι από καιρό, ο αρχιτέκτονας της μνημονιακής πολιτικής κος Βενιζέλος και το αριστερό του δεκανίκι κος Κουβέλης ανέλαβαν να λύσουν το πρόβλημα της… ακυβερνησίας της χώρας, προτείνοντας «οικουμενική κυβέρνηση» που ουσιαστικά θα αναλάβει να συνεχίσει την πολιτική του Μνημονίου! Είτε για 2 χρόνια, είτε για 3 χρόνια, με διαφοροποιήσεις ή μη, κάποιοι προσπαθούν να αναστήσουν τα Μνημόνια που ο λαός έστειλε στο καλάθι των αχρήστων.

Μπροστά στη λαϊκή οργή που σάρωσε την πολιτική των δανειακών συμβάσεων, της Τρόικας και της ΕΕ και τα κόμματα που τη στηρίζουν, νέες κυβερνήσεις Τσιριμώκων ετοιμάζονται από τους πρόθυμους του κεφαλαίου.

Οι «υπεύθυνες» δυνάμεις του τόπου δεν θέλουν να αφήσει τον λαό «ακυβέρνητο», προφασίζονται… Δεν είναι ακυβερνησία, είναι η απόφαση του λαού να ξεφορτωθεί την Τρόικα και τα κατοικίδιά της. Δεν θέλουν να κινδυνεύσει να βγει η χώρα από το ευρώ, λένε… Αυτό που τους φοβίζει είναι η απόφαση των εργαζόμενων να πάνε κόντρα στις «νουθεσίες» της Μέρκελ και του Τόμσεν, να πάψουν να φοβούνται το ΔΝΤ και την ΕΕ, να πάψουν να δέχονται τις ανθρωποθυσίες στο βωμό της «ευρωπαϊκής οικογένειας».

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επαναλαμβάνει τη θέση της ότι κάθε απόπειρα σχηματισμού κυβέρνησης στην βάση της πολιτικής του Μνημονίου, κάθε διαχειριστικής αντιλαϊκής συγκυβέρνησης, συνιστά πραξικόπημα και πρέπει να αντιμετωπιστεί και να σαρωθεί από ένα λαϊκό ξεσηκωμό.

Σε περίπτωση που οι διεργασίες για μια τέτοια κυβέρνηση δείχνουν να προχωρούν τις επόμενες μέρες, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί όλο το λαό να βγει στο δρόμο και στις πλατείες για να τις εμποδίσει, καλεί όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς να συμμετάσχουν και να οργανώσουν από κοινού ένα πλατύ λαϊκό κίνημα που θα ανατρέψει τα σχέδια του κεφαλαίου.

Την Κυριακή έγινε ένα πρώτο βήμα. Ο λαϊκός ξεσηκωμός είναι ο μόνος που μπορεί να σαρώσει τα Μνημόνια και όσους προσπαθούν να τα νεκραναστήσουν!

Ξεκίνησε!!!

Κείμενο ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την συνάντηση με ΣΥΡΙΖΑ - Δήλωση Α. Χάγιου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΣΥΡΙΖΑ

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει τα εκατομμύρια εργαζομένων και λαού που με τους αγώνες και την ψήφο τους έδωσαν εντολή για ανατροπή των μνημονίων και της αντιδραστικής πολιτικής κυβερνήσεων, ΕΕ και ΔΝΤ, με αριστερή κατεύθυνση. Αυτή η λαϊκή εντολή μπορεί να δικαιωθεί μόνο από ένα κοινωνικό και πολιτικό κίνημα που θα διεκδικήσει και θα επιβάλει, σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και επίθεσης του κεφαλαίου, ένα αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης, όπως το παρακάτω:

1. Ακύρωση όλων των Μνημονίων και Δανειακών Συμβάσεων με ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, κατάργηση όλων των μέτρων που συνδέονται με αυτές.

2. Προστασία των ανέργων, αυξήσεις μισθών και συντάξεων, μείωση χρόνου εργασίας, σταθερή δουλειά για όλους, φορολόγηση μεγάλου κεφαλαίου.

3. Άμεση παύση πληρωμών προς τους πιστωτές και μονομερή διαγραφή ολόκληρου του τοκογλυφικού δημόσιου χρέους.

4. Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο όλων των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας.

5. Αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας και δημοκρατία από το λαό για το λαό, κατάργηση των ειδικών σωμάτων της ΕΛΑΣ, εξουδετέρωση της Χρυσής Αυγής, σταμάτημα των αντιμεταναστευτικών πογκρόμ, διάλυση των μηχανισμών του στρατού που στρέφονται κατά του λαού, με απεμπλοκή του από το ΝΑΤΟ.

 6. Κανένα απ’ τα παραπάνω ζωτικά αιτήματα δεν είναι υλοποιήσιμο χωρίς την άμεση έξοδο από το Ευρώ και την Ευρωσυνθήκη, τη ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ.

Με κριτήριο αυτό το πρόγραμμα, το λαϊκό κίνημα, η Αριστερά και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θα καθορίζουν αντικειμενικά τη στάση τους απέναντι σε κάθε κυβέρνηση, στη σημερινή ιστορική περίοδο.

Εκτιμούμε ότι –όπως η ιστορία έχει αποδείξει- τυχόν συμμετοχή της Αριστεράς σε οποιαδήποτε κυβέρνηση κάτω από τον έλεγχο και μέσα στα όρια της τρόϊκα, της ΕΕ, των κομμάτων του μαύρου μετώπου, των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, θα την οδηγήσει αργά ή γρήγορα, σε ενσωμάτωση και ήττα.

 Στη βάση των παραπάνω εκτιμήσεων και στόχων, αλλά και ως προγραμματική θέση της, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πιστεύει ότι η Αριστερά πρέπει να απευθυνθεί στο εργατικό και λαϊκό κίνημα για να ολοκληρώσει την τωρινή πρώτη νίκη του λαού, να επιβάλει κατακτήσεις, επιδιώκοντας τη δική του εξουσία και κυβέρνηση, με τα δικά του όργανα πάλης, ανοίγοντας το δρόμο σε μια νέα επαναστατική προοπτική. Καλούμε τους εργαζόμενους, το λαό, όλη την Αριστερά και τις μαχόμενες δυνάμεις, σε κοινή δράση και διάλογο για ένα ενωτικό αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής, στην παραπάνω κατεύθυνση, καθώς και σε άμεσους αγώνες χωρίς καμιά αναμονή.

 Οποιαδήποτε δε, προσπάθεια σχηματισμού μνημονιακής ή διαχειριστικής αντιλαϊκής συγκυβέρνησης από την παρούσα Βουλή πρέπει να αποτραπεί με λαϊκό ξεσηκωμό. Πέρα από τη συνάντηση με τον ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα παρουσιάσει αυτές τις θέσεις για διάλογο και στο ΚΚΕ, το Μέτωπο Ανατροπής και Αλληλεγγύης, το ΚΚΕ (μ-λ) - ΜΛ ΚΚΕ, το ΕΕΚ, την ΟΚΔΕ, την Κομμουνιστική Οργάνωση «Ανασύνταξη», καθώς και σε άλλα αριστερά, ανατρεπτικά και κομμουνιστικά ρεύματα.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, προβάλλοντας αυτοτελώς το παραπάνω πρόγραμμα σε όλες τις κοινωνικές και πολιτικές μάχες, θα συμβάλει στη δημιουργία μιας μαζικής, μετωπικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς που έχει ανάγκη το λαϊκό κίνημα και η εποχή μας.

Βγαίνοντας από τη συνάντηση, ο Άγγελος Χάγιος έκανε την ακόλουθη δήλωση: "Συναντηθήκαμε σήμερα με αντιπροσωπία του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα.

Ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα επικοινωνήσουμε και με τις άλλες αριστερές δυνάμεις της χώρας μας, τόσο το ΚΚΕ όσο και άλλες δυνάμεις. Αυτό που λέμε εμείς είναι ότι ο λαός κέρδισε μια πρώτη επιτυχία, δίνοντας ένα ράπισμα στις δυνάμεις του Μνημο νίου και του μαύρου μετώπου. Μπορεί να κάνει μια δεύτερη επιτυχία αν κάνει το βήμα να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, με ένα ένα κοινωνικό, εργατικό και πολιτικό κίνημα που θα διεκδικήσει και θα επιβάλει την κατάργηση όλων των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των νόμων που τους συνοδεύουν, θα επιβάλλει την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ τη διαγραφή του χρέους και θα επαναφέρει τους μισθούς και τις συντάξεις, τις δαπάνες για υγεία, παιδεία, ασφάλιση. Σε αυτή τη συστράτευση καλούμε ενωτικά όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς."

<p></center></p>
Οι Οικολόγοι Πράσινοι για τον ΣΥΡΙΖΑ: 
Ανοιχτοί σε προγραμματικό διάλογο όχι σε εκλογική συνεργασία

 
Ημερομηνία δημοσίευσης: 10/05/2012
Ανοιχτοί σε προγραμματικό διάλογο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε συμμετοχή σε κυβέρνηση μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι, απορρίπτοντας ταυτόχρονα το σενάριο για εκλογική σύμπραξη με τον ΣΥΡΙΖΑ σε ενδεχόμενο νέων εκλογών. Οι Οικολόγοι Πράσινοι τονίζουν ότι "ως κόμμα διαλόγου και συνεργασιών δηλώνουμε άμεσα ανοικτοί σε προγραμματικό διάλογο για συγκρότηση εναλλακτικής κυβερνητικής πλειοψηφίας μετά τις πιθανές επαναληπτικές εκλογές" υπογραμμίζοντας ότι "ο προγραμματικός αυτός διάλογος, που προτείναμε και πριν τις εκλογές, θα πρέπει να αφορά ευρύτερες δυνάμεις και να μη συνδεθεί με σενάρια εκλογικής συνεργασίας".
Για την πρόταση πέντε σημείων του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν ότι "θέτει ως επικεφαλίδες κρίσιμα ζητήματα για τη συνολική πορεία της χώρας. Ο πραγματικός πάντως ορίζοντάς της δεν είναι το διήμερο της εντολής, αλλά οι αναμενόμενες νέες εκλογές και η επόμενη Βουλή". Οι Οικολόγοι Πράσινοι ασκούν κριτική ότι "τα πέντε σημεία του κ. Τσίπρα είναι θετικά μόνο ως αφετηρία, καθώς σημαντικότερο από τις επικεφαλίδες είναι το επί της ουσίας περιεχόμενο της πρότασης. Και αυτό έμεινε δυστυχώς κατά τη συνάντησή μας θολό και αδιευκρίνιστο σε κρίσιμα σημεία, όπως στο ζήτημα της καταγγελίας του Μνημονίου και της επαναδιαπραγμάτευσης με την Ευρώπη για το χρέος". Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταλήγουν με αναφορές στην ανάγκη αλλαγής του εκλογικού συστήματος "ήδη από την παρούσα Βουλή, ώστε οι επαναληπτικές εκλογές να γίνουν με απλή αναλογική".
Κ. Π.

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Στο επόμενο βήμα της ανατροπής των μνημονίων ή επικοινωνιακές πιρουέτες διαχείρισης της λαϊκής οργής;

Μετά από μια συντριπτική καταδίκη της πολιτικής  των μνημονίων που επιβάλλουν στο λαό η ΕΕ, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, δια μέσου των ως τώρα ελληνικών κυβερνήσεων, ο λαός μπορεί και  πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα.
Δικαιούται  και νομιμοποιείται  και από το εκλογικό αποτέλεσμα,  να κινηθεί προς μια κατεύθυνση ανατροπής εδώ και τώρα των πολιτικών των μνημονίων που είναι σε ισχύ.
Ας κάνουμε λοιπόν κατ’ αρχήν κάποιες παρατηρήσεις στα πέντε σημεία διάλογου του ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο της διερευνητικής εντολής που πήρε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ας συζητήσουμε λοιπόν συγκεκριμένα και τεκμηριωμένα.
Τα 5 σημεία του ΣΥΡΙΖΑ
  1. Η αναγνώριση της ανάγκης ακύρωσης των μέτρων του μνημονίου και των επαίσχυντων νόμων που περικόπτουν περαιτέρω τους μισθούς και τις συντάξεις. 
2. Η κατάργηση νόμων που καταλύουν στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, όπως ο νόμος που ορίζει ότι λήγει η μετενέργεια στις 15 Μαΐου και καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις.

3. Η προώθηση αλλαγών στο πολιτικό σύστημα για εμβάθυνση της δημοκρατίας, όπως η αλλαγή του εκλογικού νόμου και η καθιέρωση της απλής αναλογικής, καθώς και η κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών.

4. Να τεθεί σε δημόσιο έλεγχο το τραπεζικό σύστημα και να δοθεί στη δημοσιότητα η έκθεση της Black Rock.

5. Να δημιουργηθεί μια διεθνής επιτροπή που θα ελέγξει το επαχθές δημόσιο χρέους και να τεθεί ένα μορατόριουμ στην αποπληρωμή του.
 
Στο δια ταύτα…
  1. Δεν τίθεται θέμα καταγγελίας των δανειακών συμβάσεων που συνοδεύουν τα δύο μνημόνια και περιλαμβάνουν  όλες τις δεσμεύσεις προς τους δανειστές και την τρόικα.
  2. Απουσιάζει κάθε  αναφορά στην ανάγκη επαναφοράς των μισθών, συντάξεων και επιδομάτων ανεργίας στα προ μνημονίων επίπεδα.
  3. Δεν τίθεται ζήτημα μη αναγνώριση του χρέους και μονομερούς πλήρους διαγραφής του, αλλά αναστολής πληρωμών όπως κάνουν οι τράπεζες στα νοικοκυριά με τη χρονική επιμήκυνση των δανείων. Η ‘’διεθνής επιτροπή που θα ελέγξει το επαχθές δημόσιο χρέους’’, απλά πετάει τη μπάλα στο πουθενά, για να γλιστρήσει η αποδοχή των δανειακών υποχρεώσεων.
  4.  Δεν τίθεται ζήτημα για καταγγελία της νέας δημοσιονομικής συνθήκης της ΕΕ που πρόσφατα συνυπέγραψαν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ , ΛΑΟΣ στη Βουλή. Η συνθήκη αυτή προβλέπει τους ‘’ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς’’, δηλαδή την ισοπέδωση των κοινωνικών πολιτικών και την καταβαράθρωση των μισθών.
  5. Απουσιάζει κάθε αναφορά στην ανάγκη για απαγόρευση των απολύσεων, που αποτελεί βασικό μέτρο άμεσης προστασίας των μισθωτών και  ανάσχεσης της εργοδοτικής εξαλλοσύνης.
  6. Απουσιάζει κάθε  δέσμευση για κατάργηση των φορομπηχτικών μέτρων, των χαρατσιών και του κεφαλικού φόρου ή για μείωση του ΦΠΑ, ειδικά στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
  7. Απουσιάζει κάθε κατεύθυνση για απόδοση-επιστροφή των αποθεματικών  στα ταμεία που λεηλατήθηκαν από το πρόσφατο «κούρεμα» και το παλαιότερο «σκάνδαλο των ομολόγων».
  8.  Δεν τίθεται θέμα ανάκληση των ιδιωτικοποιήσεων που επιβλήθηκαν.
  9. Δεν τίθεται θέμα εθνικοποίησης των τραπεζών που έχουν ήδη πληρωθεί δεκάδες φορές πάνω από την χρηματιστηριακή τους αξία, αλλά δημοσίου ελέγχου’’, που σημαίνει απλά παρουσία και του κράτους, κατά τα γνωστά Πασοκικά πρότυπα της μετοχοποίησης. Το κράτος θα είναι εκεί για να δίνει και οι ιδιώτες-ιδιοκτήτες τραπεζίτες για να λαμβάνουν.
Ας κρατήσουμε αυτά και θα επανέλθουμε στην όλη συζήτηση περί ‘’αριστερής κυβέρνησης’’.
Η Δήλωση Αλ. Τσίπρα: Πέντε άξονες διαλόγου για μια κυβέρνηση της Αριστεράς

 
Ημερομηνία δημοσίευσης: 09/05/2012
Συζήτηση με όλες τις αριστερές, προοδευτικές και οικολογικές δυνάμεις άνοιξε ο ΣΥΡΙΖΑ μόλις πήρε τη διερευνητική εντολή ο επικεφαλής του συνδυασμού Αλέξης Τσίπρας. Στη δήλωσή του, αμέσως μετά τη συνάντηση που είχε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, έθεσε τους πέντε άξονες του διαλόγου, ανάμεσά τους την ακύρωση της εφαρμογής των μέτρων του Μνημονίου, την ακύρωση των νόμων που καταργούν στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και την προώθηση άμεσων αλλαγών στο πολιτικό σύστημα (καθιέρωση της απλής αναλογικής και κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών). Κάλεσε δε τους Αντ. Σαμαρά και Ευ. Βενιζέλο, αν έχουν "ειλικρινά μετανιώσει για τις καταστροφικές τους επιλογές", να στείλουν επιστολή στους ηγέτες της Ε.Ε. αναιρώντας τις δεσμεύσεις και τις υπογραφές τους.

Ακύρωση μέτρων του Μνημονίου * Ακύρωση των νόμων που καταργούν εργασιακά δικαιώματα * Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου για το επαχθές του χρέους
Ολόκληρη η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα μετά την ανάληψη της διερευνητικής εντολής έχει ως εξής:

"Η λαϊκή ετυμηγορία της 6ης Μαΐου δεν χωράει πολλές αναγνώσεις. Οι πολίτες καταψήφισαν σε συντριπτικό ποσοστό τη βάρβαρη πολιτική των Μνημονίων. Τρία εκατομμύρια τριακόσιες χιλιάδες πολίτες εγκατέλειψαν τα δύο κόμματα του Μνημονίου, δίνοντας τέλος στα σχέδια 79 νέων μέτρων από τον Ιούνιο, στα σχέδια για 150.000 απολύσεις στο Δημόσιο και στα πρόσθετα μέτρα 11 δισ. από τον επόμενο κιόλας μήνα. Παρ' όλα αυτά κάποιοι επιμένουν να προσπαθούν να ερμηνεύσουν όπως τους βολεύει το αποτέλεσμα. Μιλούν για συναισθηματική ψήφο, για ψήφο οργής. Κάνουν λάθος. Πρόκειται για μια ώριμη, συνειδητή πολιτική επιλογή. Ο ελληνικός λαός αποφάσισε, ούτε 151 βουλευτές, ούτε 51% στα κόμματα που στηρίζουν τα Μνημόνια. Αυτός άλλωστε ήταν και ένας από τους δικούς μας βασικούς εκλογικούς στόχους, που επιτεύχθηκε. Τα κόμματα του Μνημονίου δεν έχουν πια πλειοψηφία στη Βουλή για να ψηφίζουν μέτρα λαίλαπας για τον ελληνικό λαό. Και αυτό είναι μια πολύ σημαντική εξέλιξη, αυτό είναι μια πολύ σημαντική νίκη για την κοινωνία μας. Από την άλλη, όμως, μόλις μερικές χιλιάδες ψήφοι, αλλά και ο καλπονοθευτικός εκλογικός νόμος, μας στερούν τη δυνατότητα να έχουμε οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις τη δεδηλωμένη. Παρ’ όλα αυτά η λαϊκή ετυμηγορία καθιστά με σαφήνεια άκυρο το Μνημόνιο, καθιστά με σαφήνεια άκυρες τις εγγυητικές επιστολές των κυρίων Βενιζέλου και Σαμαρά στην Ευρώπη, στο ΔΝΤ, και καθιστά πλέον ως πρώτη εναλλακτική επιλογή μια αριστερή κυβέρνηση που θα θέσει οριστικό τέλος στα Μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις της υποτέλειας. Τις τελευταίες μέρες, όμως, παρακολουθούμε μία απόλυτη ευθυγράμμιση των κομμάτων του Μνημονίου και μερίδας μέσων μαζικής ενημέρωσης με τη γραμμή που χάραξε χθες ο ΣΕΒ, για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με τη συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ και με τη στήριξη, φυσικά, και των κομμάτων του Μνημονίου. Τους ξεκαθαρίζουμε ότι όσα επικοινωνιακά κόλπα και αν σκαρφιστούν, δεν υπάρχει περίπτωση να επαναφέρουμε εμείς από το παράθυρο αυτό που έδιωξε την Κυριακή ο λαός μας από την πόρτα. Ας σταματήσουν λοιπόν -πάλι στο όνομα της εθνικής σωτηρίας- ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. να ζητούν κυβέρνηση που θα εφαρμόσει το Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση. Αυτό δεν θα είναι κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, αλλά κυβέρνηση σωτηρίας του Μνημονίου. Δεν μας αφορά κάτι τέτοιο. Αν ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Σαμαράς έχουν ειλικρινά μετανιώσει για τις καταστροφικές τους επιλογές, που διέλυσαν την κοινωνία, τους καλώ μέχρι αύριο που θα τους συναντήσω να έχουν ήδη στείλει επιστολή στους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών-μελών της, που θα αναφέρει ρητά και κατηγορηματικά ότι δεν ισχύουν οι δεσμεύσεις που έλαβαν σε παλαιότερη επιστολή τους ότι θα εφαρμόσουν πιστά τις επιταγές των αγορών και του ΔΝΤ και θα εφαρμόσουν πιστά το βάρβαρο πρόγραμμα του δεύτερου Μνημονίου. Αν δεν το πράξουν, τους καλώ, έστω και τώρα, να σταματήσουν να κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό, γιατί δεν πείθουν πια ούτε τους εναπομείναντες ψηφοφόρους τους".

"Επανακαταθέτουμε την πρόταση για κυβέρνηση της Αριστεράς"
"Εμείς λαμβάνοντας σήμερα την εντολή διερεύνησης σχηματισμού κυβέρνησης θα πράξουμε ό,τι ακριβώς υποσχεθήκαμε και προεκλογικά. Θα επανακαταθέσουμε την πρότασή μας για κυβέρνηση της Αριστεράς. Το πρόγραμμά μας και οι θέσεις μας είναι σε όλους γνωστά σε μια σειρά από κρίσιμα ερωτήματα, όπως είναι η ανακατανομή των φορολογικών βαρών, η αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης, η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και ο οικολογικός επανασχεδιασμός της ανάπτυξης. Όλες αυτές οι θέσεις και προτάσεις μας είναι στο τραπέζι του διαλόγου, ως βάση μιας συζήτησης που θέλουμε να ανοίξει με όλες τις αριστερές, προοδευτικές και οικολογικές δυνάμεις του τόπου, αλλά και μια συζήτηση που θα επιδιώξουμε να ανοίξει και μέσα στον λαό. Επίσης στο τραπέζι του διαλόγου θεωρούμε ότι υπάρχουν προτάσεις και άλλων αριστερών κομμάτων, όπως π.χ. οι προτάσεις του ΚΚΕ για την προστασία των ανέργων, για τη ρύθμιση των χρεών των νοικοκυριών, καθώς και προτάσεις άλλων δυνάμεων που είναι σε σύγκλιση με τις δικές μας θέσεις".

Τα πέντε σημεία της πρότασης Τσίπρα
"Για τις ανάγκες αυτής της διαδικασίας διαλόγου που θα ξεκινήσουμε σήμερα, θα ήθελα να ξεχωρίσω και να επιμείνω στους παρακάτω ελάχιστους άξονες για τη συζήτηση:
* Στην ανάγκη άμεσης ακύρωσης εφαρμογής των μέτρων του Μνημονίου και ειδικότερα των επαίσχυντων εκείνων νόμων που περικόπτουν περαιτέρω μισθούς και συντάξεις. Την ακύρωση των νόμων που καταργούν στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και ειδικότερα του νόμου που ορίζει ότι άμεσα, στις 15 Μάη, καταργείται η μετενέργεια και παύουν οι συλλογικές συμβάσεις.
* Στην προώθηση άμεσων αλλαγών στο πολιτικό σύστημα για το βάθεμα της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, με πρώτες την αλλαγή του εκλογικού νόμου, την καθιέρωση της απλής αναλογικής, καθώς και την κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
* Τον δημόσιο έλεγχο στο τραπεζικό σύστημα, που σήμερα, παρ' ότι έχει πάρει κοντά στα 200 δισ. σε ρευστό και εγγυήσεις σε δημόσιο χρήμα, παραμένει στα χέρια των διοικητών που το χρεοκόπησαν. Ζητάμε να δοθεί τώρα στη δημοσιότητα η έκθεση της Black Rock.
* Να μετατραπούν οι τράπεζες σε μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας και ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
* Και, τέλος, πέμπτος άξονας διαλόγου, η δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για να διερευνήσει το επαχθές του δημόσιου χρέους, μορατόριουμ στην αποπληρωμή του και διεκδίκηση δίκαιης και βιώσιμης ευρωπαϊκής λύσης. Η κρίση δεν αποτελεί ελληνική ιδιαιτερότητα, είναι κρίση ευρωπαϊκή και σε ευρωπαϊκό πλαίσιο πρέπει να αναζητηθεί λύση.

Με αυτούς τους άξονες προσερχόμαστε σε μια συζήτηση ουσιαστική και ειλικρινή τόσο με τις προοδευτικές, αριστερές, οικολογικές δυνάμεις όσο και με τον ελληνικό λαό και αυτοί οι άξονες αποτελούν τη δική μας κατάθεση στη συζήτηση που έχει ξεκινήσει για την εξεύρεση κυβερνητικής λύσης. Και θέλω να τονίσω ότι εμάς δεν μας αφήνει αδιάφορους εάν θα κυβερνηθεί η χώρα, όμως εμάς πρωτίστως μας απασχολεί το σε ποια κατεύθυνση θα κυβερνηθεί η χώρα, αν θα σεβαστούμε τη λαϊκή ετυμηγορία και αν η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική θα βρίσκεται σε αρμονία με τη λαϊκή βούληση και όχι σε πλήρη δυσαρμονία, όπως βρισκόταν τα δύο τελευταία χρόνια".