Βαθύ Κόκκινο 
Μόνο έκπληξη δεν πρέπει να προκαλεί η θλίψη που εκδηλώνουν τα στελέχη της νεοναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή για τον θάνατο του χουντικού Ν. Ντερτιλή. Πάντα τον θαύμαζαν. («Ο στρατηγός Ντερτιλής ήταν ήρωας» είχε αναφωνήσει ο φύρερ της οργάνωσης, Ν. Μιχαλολιάκος, σε τηλεοπτική εκπομπή).
Τίποτα το ιδιαίτερο δηλαδή που ο βουλευτής του φασιστικού μορφώματος Χρήστος Παππάς - γιος του χουντικού αξιωματικού Ηλία Παππά και μέλους της «Επαναστατικής Επιτροπής» της δικτατορίας - δημοσιοποίησε στο blog του μια συνέντευξη «στη μνήμη του ήρωα Έλληνα στρατηγού Νικόλαου Ντερτιλή που πέθανε λεβέντης και απροσκύνητος». Αλλωστε ήταν ο ίδιος που καλούσε ριγώντας από ναζιστικό παραλήρημα τους «συναγωνιστές» του να τηρήσουν ενός λεπτού σιγή στη μνήμη «του Φύρερ του Γερμανικού Ράιχ, αυτού του οραματιστή της Νέας Ευρώπης», και άλλοτε να χειροκροτήσουν την σημαία με το πουλί της απριλιανής χούντας.
Δεν έχει νόημα να επαναλάβουμε τον φασιστικό-ναζιστικό προσανατολισμό αυτής της οργάνωσης, και τον θαυμασμό που έχει στα τάγματα ασφάλειας και στους Χίτες –στους δοσίλογους δηλαδή που συνεργάστηκαν με τις δυνάμεις κατοχής στην χώρα μας. ( «Τιμή και δόξα στους νεκρούς ήρωες των Τ.Α. των Τ.Ε. και των ομάδων Χ.», έγραφε περιοδικό της Χ.Α).
Για το ποιόν όμως του πρωτεργάτη της χούντας των συνταγματαρχών Ν. Νετριλή θα αφιερώσουμε μόνο λίγες γραμμές. Είναι από την κατάθεση του οδηγού του Αντώνη Αγριτέλη που περιγράφει πώς ο «ήρωας, λεβέντης και απροσκύνητος» χουντικός καραβανάς δολοφόνησε εν ψυχρώ τον Μιχάλη Μυρογιάννη, στην εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του ’73:
«Την Παρασκευή το απόγευμα (16ης Νοέμβρίου) τον παρέλαβα από το σπίτι του και τον μετέφερα με το τζιπ στην Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών στην οδό Σταδίου 10, γύρω στις 7 το βράδυ. Κατά τις 10 η ώρα βγήκε ο Ντερτιλής μαζί με κάποιον ανώτερο αξιωματικό της Αστυνομίας και έφυγαν. Πότε επέστρεψαν δεν τους αντελήφθην. Στις 4 ή 4:30 ξημερώνοντας Σάββατο παρέλαβα τον Ντερτιλή και τον μετέφερα από την ΑΣΔΕΝ στο Πολυτεχνείο με το τζιπ. Σταμάτησα κοντά στην κατεστραμμένη πύλη, ο Ντερτιλής κατέβηκε και συζητούσε με κάποιον αξιωματικό της Αστυνομίας....
Ξαφνικά αντελήφθην φασαρία και φωνές προς τη μεριά της διασταύρωσης Πατησίων και Στουρνάρα. Παρετήρησα ότι αστυφύλακες έδερναν έναν νεαρό. Ξαφνικά αυτός κατόρθωσε να αποσπασθεί από τους αστυφύλακες. Τότε ο Ντερτιλής, που μόλις είχε αντιληφθεί το επεισόδιο, έβγαλε από το μπουφάν του το περίστροφό του και πυροβόλησε χωρίς να πολυσκεφθεί. Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο....
Μετά, σαν να μη συνέβαινε τίποτα, μπήκε στο τζιπ και κτυπώντας με στην πλάτη, μου είπε “με παραδέχεσαι ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μια τον πέτυχα στο κεφάλι”»
Τίποτα το ιδιαίτερο δηλαδή που ο βουλευτής του φασιστικού μορφώματος Χρήστος Παππάς - γιος του χουντικού αξιωματικού Ηλία Παππά και μέλους της «Επαναστατικής Επιτροπής» της δικτατορίας - δημοσιοποίησε στο blog του μια συνέντευξη «στη μνήμη του ήρωα Έλληνα στρατηγού Νικόλαου Ντερτιλή που πέθανε λεβέντης και απροσκύνητος». Αλλωστε ήταν ο ίδιος που καλούσε ριγώντας από ναζιστικό παραλήρημα τους «συναγωνιστές» του να τηρήσουν ενός λεπτού σιγή στη μνήμη «του Φύρερ του Γερμανικού Ράιχ, αυτού του οραματιστή της Νέας Ευρώπης», και άλλοτε να χειροκροτήσουν την σημαία με το πουλί της απριλιανής χούντας.
Δεν έχει νόημα να επαναλάβουμε τον φασιστικό-ναζιστικό προσανατολισμό αυτής της οργάνωσης, και τον θαυμασμό που έχει στα τάγματα ασφάλειας και στους Χίτες –στους δοσίλογους δηλαδή που συνεργάστηκαν με τις δυνάμεις κατοχής στην χώρα μας. ( «Τιμή και δόξα στους νεκρούς ήρωες των Τ.Α. των Τ.Ε. και των ομάδων Χ.», έγραφε περιοδικό της Χ.Α).
Για το ποιόν όμως του πρωτεργάτη της χούντας των συνταγματαρχών Ν. Νετριλή θα αφιερώσουμε μόνο λίγες γραμμές. Είναι από την κατάθεση του οδηγού του Αντώνη Αγριτέλη που περιγράφει πώς ο «ήρωας, λεβέντης και απροσκύνητος» χουντικός καραβανάς δολοφόνησε εν ψυχρώ τον Μιχάλη Μυρογιάννη, στην εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του ’73:
«Την Παρασκευή το απόγευμα (16ης Νοέμβρίου) τον παρέλαβα από το σπίτι του και τον μετέφερα με το τζιπ στην Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών στην οδό Σταδίου 10, γύρω στις 7 το βράδυ. Κατά τις 10 η ώρα βγήκε ο Ντερτιλής μαζί με κάποιον ανώτερο αξιωματικό της Αστυνομίας και έφυγαν. Πότε επέστρεψαν δεν τους αντελήφθην. Στις 4 ή 4:30 ξημερώνοντας Σάββατο παρέλαβα τον Ντερτιλή και τον μετέφερα από την ΑΣΔΕΝ στο Πολυτεχνείο με το τζιπ. Σταμάτησα κοντά στην κατεστραμμένη πύλη, ο Ντερτιλής κατέβηκε και συζητούσε με κάποιον αξιωματικό της Αστυνομίας....
Ξαφνικά αντελήφθην φασαρία και φωνές προς τη μεριά της διασταύρωσης Πατησίων και Στουρνάρα. Παρετήρησα ότι αστυφύλακες έδερναν έναν νεαρό. Ξαφνικά αυτός κατόρθωσε να αποσπασθεί από τους αστυφύλακες. Τότε ο Ντερτιλής, που μόλις είχε αντιληφθεί το επεισόδιο, έβγαλε από το μπουφάν του το περίστροφό του και πυροβόλησε χωρίς να πολυσκεφθεί. Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο....
Μετά, σαν να μη συνέβαινε τίποτα, μπήκε στο τζιπ και κτυπώντας με στην πλάτη, μου είπε “με παραδέχεσαι ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μια τον πέτυχα στο κεφάλι”»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου