Ποιός είσαι, φίλε;

Δευτέρα, 1 Νοεμβρίου 2010

Ποιός είσαι, φίλε;

Θέλω από καιρό να σε ρωτήσω: Ποιός είσαι;
Ποιος είσαι εσύ που γλυστράς κάτω από την πόρτα μου, χωρίς να χτυπήσεις το κουδούνι να σου ανοίξω;
Μένεις εκεί ξερό χαρτί με λέξεις, άλλοτε σε παράταξη εντυπωσιασμού, άλλοτε σε πλήρη ασυναρτησία και κάτι θέλεις να μου πεις. Πριν σε πατήσω με το πόδι μου στο κατώφλι μου, κάτι θέλεις να μου πεις.
Θέλεις να μου πεις να σε ψηφίσω, αυτό θέλεις;
Γιατί δεν μου το λες με τη φωνή σου και με το πρόσωπό σου;
Και δεν μου λες, που ήσουνα τόσο καιρό;
Που είχες χαθεί και ξαφνικά  με θυμήθηκες;
Που ήσουνα όταν εγώ μαζί με άλλους ενεργούς πολίτες  ζητούσαμε βοήθεια για το υπόγειο γκαράζ, για τη μόλυνση του Κορινθιακού, για τις νταλίκες που ξέρναγε το λιμάνι, για να σωθεί η δημοτική αγορά, για να μη γίνει το εργαστάσιο κάυσης στο Γκά, για τα παιδιά της Αϊτής και τα παιδιά της Γάζας;Που είναι οι κοινωνικοί σου αγώνες και η συμμετοχή σου;
Που ήσουνα όταν συζητούσαμε για την πόλη σε αυτό που τότε λέγαμε διαβούλευση;
Που έγραψες δυο γραμμές  να σε διαβάσω να δω πως σκέφτεσαι;
Δεν σε γνωρίζω, δεν αναγνωρίζω το πρόσωπό σου, δεν ξέρω αν αγωνιάς για κάτι, αν θέλεις να μοιράζεσαι αγωνίες, αν θέλεις συμμετοχικές διαδικασίες, έκφραση, ελευθερία, ορίζοντες.
Ξέρω  όμως να διαβάζω τις  δανεικές γραμμές του φυλλαδίου σου .
Κούφιες αράδες για να με εντυπωσιάσεις.Δεν είναι δικές σου, δανεικές είναι.
Τα έχεις όλα φροντίσει.
Φτιασίδια photoshop στολίδια, προτερήματα, ήθος, εντιμότητα, όρεξη για δουλειά,  εσωτερική ανάγκη για προσφορά.
Μας τά' παν και άλλοι ,φίλε.
Και φτάσαμε έως εδώ, στο χείλος της αβύσσου.
Μας τα έχουν  ξαναπεί πολλές φορές.
Και τώρα χανόμαστε.
Θα συγχωρούσα την αγένειά σου να μπαίνεις στο σπίτι μου απρόσκλητος ,σαν χαρτί, αν ήσουν πολύ νέος.
Δεν είσαι όμως.
Γιατί ο νέος είναι αυθόρμητος και σε αντιμετωπίζει κατά πρόσωπο με τα νιάτα του.
Ούτε με πείθεις, ούτε με εντυπωσιάζεις.
Απλά με κουράζεις με τις υποσχέσεις σου και τη φλυαρία σου.
Εγώ θέλω να διαβάσω κάτι να βγαίνει από την ψυχή σου.
Και αν θέλεις να με διαψεύσεις - θα το ήθελα ευχαρίστως- έλα να κουβεντιάσουμε για να με πείσεις ότι νοιάζεσαι γι αυτά που νοιάζονται  όσοι περιμένουν κάτι διαφορετικό, όσοι ελπίζουν ακόμα να αλλάξει κάτι στον έρημο τούτο τόπο.

 ΥΓ Ανθολόγιο των πομφόλυγγων σου διατηρώ και εν καιρώ  θα αναφερθώ

Μάγια Φουριώτη
Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με την Κίνηση Πολιτώνypirxelogos.blogspo.com