ΕΛΛΑΔΑ: Ανεξάρτητη χώρα ή γερμανικό προτεκτοράτο;

του Περικλή Καπετανόπουλου

δημοσιογράφου-ιστορικού ερευνητή(*)

“Οι Ευρωπαϊκοί λαοί αντιπροσωπεύουν μια οικογένεια σ’ αυτόν τον κόσμο. Δεν είναι πολύ ευφυές να φανταστούμε ότι σε ένα τόσο κατακερματισμένο σπίτι όπως αυτό της Ευρώπης, μια κοινότητα λαών μπορεί να διατηρεί επί μακρόν διαφορετικά νομικά συστήματα και αντιλήψεις δικαίου”.
Αδόλφος Χίτλερ, ομιλία στη Γερμανική Βουλή (Reichstag)  1936
Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες μέρες για τις «αθόρυβες» επισκέψεις σε Δήμους και Περιφέρειες  ανά την Ελλάδα, του εντεταλμένου πληρεξούσιου της γερμανικής Κυβέρνησης Χανς Φούχτελ. Μετά την Μακεδονία και την Θράκη, όπου αρχικά είχε  αναπτύξει δράση, έχοντας ως  βάση  το Γερμανικό Προξενείο της Θεσσαλονίκης, ο κ. Φούχτελ, συμπεριέλαβε στα ενδιαφέροντα του και τον ελληνικό  νότο.
Εργασιομανής και φιλόδοξος,  ο  «ιπτάμενος» γερμανός υφυπουργός Εργασίας επιδεικνύει, είναι αλήθεια,  μια αξιοθαύμαστη δραστηριότητα. Περιοδεύει  από Δήμο σε Δήμο και από Περιφέρεια σε Περιφέρεια αναζητώντας ευκαιρίες επενδύσεων  (δηλαδή δημοτικά ακίνητα, τουριστικές εγκαταστάσεις και εναλλακτικές πηγές ενεργείας) για αξιοποίηση.
Κρήτη, Ρόδος, Κέρκυρα, Πελοπόννησος, Καστοριά, Έδεσσα, Πάτρα είναι μερικοί από τους τελευταίους σταθμούς του. Σε κατ΄ιδίαν συζητήσεις, που έχει με δημάρχους και περιφερειάρχες, αρνείται να αποκαλύψει  ποιοι είναι οι γερμανοί επιχειρηματίες οι οποίοι ενδιαφέρονται για τον ελληνικό «χρυσό».  Και όπως όλοι οι καλοί αποικιοκράτες, πράττουν ανά τους αιώνες, έχει μαζί του, «καθρέπτες και χάντρες» για να θαμπώνει τους  «ιθαγενείς». Προσφέρει λοιπόν μεγαλόθυμα, δωρεάν τουριστική προβολή και φολκλόρ φεστιβάλ, δωρεάν προγράμματα εκμάθησης της γερμανικής γλώσσας  για ενήλικες,  καθώς και δωρεάν προγράμματα ανακύκλωσης για τα παιδιά των «ιθαγενών». Μαζί του έχει και  δημάρχους, αντιδημάρχους και περιφερειάρχες από τα γερμανικά κρατίδια. Στην Έδεσσα, π.χ, πρότειναν να τους πουλήσουν  τους περίφημους καταρράχτες, αλλά ο δήμαρχος Δημήτρης Γιάννου, έκοψε με μιας την συζήτηση και τους έδιωξε κακήν-κακώς.
Σαφής όμως ένδειξη, για το πώς εννοεί   την αποστολή του ο  κ.Φούχτελ στην πατρίδα μας, είναι το παρακάτω  περιστατικό.  Και εξηγούμαι:
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου,  ο υπουργός Εσωτερικών Ευριπίδης  Στυλιανίδης, μετά την συνάντηση που είχε  με τον γερμανό υφυπουργό και απεσταλμένο  της κ. Μέρκελ,  ανακοίνωσε την ίδρυση γραφείου-συνδεσμου στο Υπουργείο Εσωτερικών, για την «συντονισμό» της ελληνογερμανικής συνεργασίας.
Ο κ. Στυλιανίδης δήλωσε μάλιστα  ότι, στις συναντήσεις  του κ.Φούχτελ, με τους αιρετούς εκπροσώπους της  Τοπικής Αυτοδιοίκησης, θα παραβρίσκεται και εκπρόσωπος του Υπουργείου Εσωτερικών.
Όμως  το ίδιο βράδυ, ο κ. Φούχτελ, χωρίς να ενημερώσει τον υπουργό των Εσωτερικών, όπως είχε το πρωί συμφωνηθεί,   συναντήθηκε  με «γαλάζιους» και «πράσινους» δημάρχους της Αττικής (Κηφισιάς, Περιστερίου, Σαλαμίνας κ.α) στον 5^ο όροφο του ξενοδοχείου «Ηλέκτρα Παλλάς», στην Πλάκα. Εκεί  τους εκμυστηρεύτηκε, ότι προτιμά την «απευθείας» επαφή με τους έλληνες δημάρχους, γιατί έτσι αποφεύγει  την ελληνική γραφειοκρατία μέσω του πρωτοκόλλου και του Υπουργείου Εσωτερικών.   Και εδώ γεννώνται  τα εξής  ερώτηματα:
1. Σε ποια « ισότιμη εταιρική σχέση» μεταξύ Ελλάδας-Γερμανίας αναφέρθηκε στην πρόσφατη δήλωση του  ο κ. Στυλιανίδης;
2. Πως  είναι δυνατόν να ανέχεται η ελληνική Κυβέρνηση  να συμπεριφέρεται ο γερμανός υφυπουργός σαν σε κατακτημένη χώρα ;
3. Ο κ. Φούχτελ έχει ζητήσει άδεια, για αυτές τις συναντήσεις,  από το Υπουργείο Εξωτερικών ή μήπως η πατρίδα μας έχει μεταβληθεί ήδη σε γερμανικό προτεκτοράτο, οπότε μπορεί να  συναντάται με θεσμικά πρόσωπα, όπως είναι οι δήμαρχοι, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν;
4. Το υπουργείο Εσωτερικών είναι ενήμερο για το πρόγραμμα συναντήσεων  του κ. Φούχτελ, και αν ναι, γιατί δεν παρευρίσκεται στις συναντήσεις με τους δημάρχους και εκπρόσωπος του κ.Στυλιανιδη;
Μετά από όλα αυτά,  ομολογώ ότι δεν ήξερα τι να απαντήσω, σε παλιό δήμαρχο της Αττικής, ο οποίος με ρώτησε, αν οι σημερινοί δήμαρχοι και περιφερειάρχες θέτουν στον  κ. Φούχτελ,  το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων  που η  Ενωμένη  πλέον Γερμανία, οφείλει απέναντι στην Ελλάδα και τον λαό της , με βάση τη συνθήκη του Λονδίνου :
1) 7,160 δισ. δολάρια που επιδίκασε υπέρ της Ελλάδας η Διεθνής Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946) για τις καταστροφές που προξένησαν τα γερμανικά στρατεύματα στην οικονομική υποδομή της χώρας
2) 3,5 δισ. δολάρια από το δάνειο που οι κατοχικές δυνάμεις υποχρέωσαν την Ελλάδα να τους παράσχει, πέραν των εξόδων συντήρησης των κατοχικών στρατευμάτων.

*

Επιπλέον,  το Γερμανικό Κράτος, ως καθολικός διάδοχος του Γ Ραιχ, οφείλει  στην Ελλάδα:
α) Την επιστροφή 8.000  αρχαιολογικών θησαυρών που αφαίρεσαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής από τα μουσεία της χώρας και από τους αρχαιολογικούς χώρους .
β) τις αποζημιώσεις προς τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα των θηριωδιών των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής σε βάρος των ελλήνων , των  κατοίκων 100 περίπου ολοκαυτωμάτων (πόλεων και χωριών), των εργατών ομήρων στα γερμανικά πολεμικά εργοστάσια  αλλά και γενικότερα σε βάρος του άμαχου πληθυσμού.
Τελικά, πόσο διαφέρει άραγε η Ευρώπη που οραματίζεται η κ.Μερκελ, από το σχέδιο του   Γκαίριγκ, για μια «μεγάλης κλίμακος οικονομική ενοποίηση της Ευρώπης» ή για την «Κεντρική Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα», υπό την ηγεσία της Γερμανίας;  Στις 9 Ιουλίου 1940, το οικονομικό σχέδιο  Γκαίριγκ που υπεβλήθη στην Καγκελαρία του Γ Ράιχ προέβλεπε μεταξύ άλλων :
1. Την κατάργηση των τελωνειακών φραγμών στην Ευρώπη και την καθιέρωση μιας αδασμολόγητης περιοχής αγοράς
2. Την καθιέρωση της σταθερής ισοτιμίας των συναλλαγματικών ισοτιμιών ανάμεσα στα νομίσματα των διαφόρων κρατών και στο γερμανικό μάρκο του Ράιχ.
Τότε, το γερμανικό σχέδιο απέτυχε,  χάρις στη Σοβιετική Ένωση και την αντιφασιστική συμμαχία των λαών. Άραγε σήμερα, 67 χρόνια μετά την αντιφασιστική νίκη και την συντριβή του ναζιστικού τέρατος μέσα στη φωλιά του, οι λαοί της Ευρώπης θα επιτρέψουν το σχέδιο  του Γκαίριγκ να λάβει «σάρκα και οστά»;

(*) Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Η Ελλάδα»
Εργατικός Αγώνας
πηγη:σεισαχθεια